MEMLEKET İSTERİM

M.NİHAT MALKOÇ

Kim ne derse desin, Türkiye konumu ve mevcut gücü itibariyle önemli bir ülkedir. Dünya bizden ayrı hareket edemez. Komşularımızın ve dünyayı idare etmeye kalkan büyük devletlerin bize ihtiyacı vardır. Fakat durum bu iken ne yazık ki bizim devlet erkânı bu gerçeği çok kere görmezlikten gelmiştir. Son zamanlarda Ankara’nın diplomasi trafiği bir hayli yoğundu. Dünyanın önemli isimleri Ankara’ya gelip temaslarda bulundular. Bunlardan ikisi de Filistin Devlet Başkanı Mahmud Abbas ve İsrail Cumhurbaşkanı Şimon Peres idi. Gazetelerin yazdığına göre, ateşle barut misali bir araya gelmesi zor olan bu ikiliyi TOBB Başkanı Rıfat Hisarcıklıoğlu bir araya getirmişti. İsrail Cumhurbaşkanı Şimon Peres, gezisi sırasında TBMM Genel Kurulu’nda milletvekillerine hitap etti. Peres, kürsüden inmeden önce bir de sürpriz yaptı ve konuşmasını ünlü şair Cahit Sıtkı Tarancı’nın şiiriyle tamamladı. Öncelikle Peres’in okuduğu şiiri dikkatinize sunmak isterim. Tarancı şiirinde ne diyordu:

“Memleket isterim
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.
Memleket isterim
Ne başta dert ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.
Memleket isterim
Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.
Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikâyet ölümden olsun.”

Dünyanın bugünkü kanlı manzarasında parmağı olan İsrail’in eli kanlı Cumhurbaşkanına bu şiiri okuma fikrini bizden birileri vermişti. Yoksa Peres ne Cahit Sıtkı’yı tanır, ne de “Memleket İsterim” şiirini bilir. Ondan, bu şiiri meclis kürsüsünden okumasını isteyenin kim olduğunu bilmiyorum. Fakat bildiğim bir şey var; o da şiirin yanlış kişiye verildiğidir. Zira bu şiir, dünyayı ateşe verenlerden biri olan Şimon Peres’e değil, bu ateşin içinde alev alev yanan, ülkesi işgal edilen, bütün hak ve yetkileri elinden alınan, son sistem silahlara karşı ülkesini sapanla korumaya çalışan halkın başındaki kişiye, Mahmud Abbas’a verilmeliydi. Bu şiirde neler anlatıldığını gördükten sonra bu kanaate vardım.

Cahit Sıtkı Tarancı, “Memleket İsterim” adlı şiirinde barış, dostluk ve kardeşliğin olduğu bir dünya özlemini dile getiriyor. Öyle bir ülke ki içinde dert, hasret, kardeş kavgası, zengin fakir, sen ben kavgası olmayacak. Düşlerinde yaşattığı bu dünyada herkesin sıcak bir yuvası olacak, herkes birbirini gönülden sevecek, tek şikâyet sebebi ölüm olacaktır. Bu temennilere bizler de gönülden katılıyoruz. Fakat bunlara katılmayanlar da var. Onların başında da İsrail Cumhurbaşkanı Şimon Peres geliyor. Şayet o, bu şiirde ifade edilenlere katılsaydı Filistinliler öz yurtlarında parya olarak yaşamak mecburiyetinde kalmazdı.

Şimon Efendi hangi yüzle bu şiiri okudu? Acaba bu şiirde istenenler kimler tarafından verilmiyor? Yoksa bir anda kendini Mahmud Abbas’ın yerine mi koydu? Kardeş kavgasını çıkaranlar, Müslümanların inançlarıyla alay edenler, kendileri dışındakilere hayat hakkı tanımayanlar İsrailliler değil mi? Pişkinliğin bu kadarına da pes doğrusu!... Yoksa bu adam bizden toprak istiyor da bunu üstü kapalı bir dille, şiirle dile getiriyor olmasın.

Irak’ta bir milyon insanın ölümünden birinci derecede sorumlu olan devlet ABD ise, ikinci derecede sorumlu olan İsrail’dir. İsrail ABD’nin şımarık uşağıdır. Filistin’de kalıcı barışın sağlanamamasında günahı olan devletlerden birisi de ABD’dir. Bu canilerin iflah olması mümkün değildir. Bunlar akıttıkları mazlum kanında boğulacaklardır.