YİTİKLİĞİMDEN

Ben,
Gönlünde sıra dağlar gibi
Özlemler büyüten
Mutsuzluklar çölünün
Yalnız adamı
Özlemler büyür gönlümde
Dağ dağ
Çaresizliklerin kapıları
Kırılır bir bir
Çöl yeşerir
Evren şarkı söyler
Mutluluktan yana
Özgürlükten yana
Sonra
Bir baykuş öter
Anımsatır yalnızlığımı
Çaresizliğimi
Ve kötü yaşamlar
Dizi dizi olur gözlerimde

Bir adam yaklaştı ağanın yanına
Ayakları yalın
Sırtında ceketi yok
Gömleği parça parça
Ne olur bir iş ver diye
Yalvardı ağaya
Dedi
Varsın olsun boğaz tokluğuna
Günlerdir açım
Ağa tersledi iş yok
Boynu büküldü garibin
Dönüp te gidesi yok
Ağanın oğlu yufka yürekli
Dedi aç adama
Bin şu arabaya
Sana da bir iş buluruz elbet
Ağa öfkeyle döndü oğluna
Sen bu kafa ile
Değil adam olmak
Bok bile olamazsın
Ağa öfkeli
Oğul üzgün
Adam
İş buldum diye mutlu

Bir kadın yatıyor yatakta
Hasta ve bitkin
Oğlu büzülmüş bir köşeye
Soğuktan titriyor
Önünde okul kitapları
Dizi dizi
Titremekten okuyamıyor
Okusa da anlayamıyor
Çaresizlik ölümden de beter
Hasta kadın ağlar
Oğul ağlar çaresizliklerine
Varsın ağlasınlar
Göz yaşıysa bahtsızlığın ilacı
Evren hiç durmadan ağlamalı

               Özcan NEVRES