Akşam oldu yine
Gün kavuşmak üzere.
Sahile gideceğim,
Uzanacağım kumlar üstüne.
Güneşin batışını seyredeceğim.
Güneşin, kızıl saçların gibi
Dağların tepesine
Taç oluşunu seyredeceğim,
İçime sindire sindire.
Seni düşleyeceğim yine.
Kızıllıklar yok olacak,
Gecenin karanlığı saracak her yanı.
Zaman uçup gidecek,
Tan yeri ağaracak
Kızıllıklar taç olacak yine
Karşı tepelerin üstüne.
Gecenin ayazında
Sanki taş olmuş bedenim.
Güneş sıcaklığını
Boca edince yer yüzüne
Bedenim gevşeyecek
Bir uyuşukluk çökecek üstüme.
Gözlerim uykuyu arar olacak.
Uyumak için evime yöneldiğimde,
Yitik umutlarım peşimde olacak.
Yatağıma uzandığımda
Gözlerin ve o kızıl saçların
Beynime çivilenecekler yine
Sensizlik kor bir ateş gibi
Çökecek üstüme biliyorum.
Diken diken olacak yattığım yatak,
Uyuyamayacağım.
Dizlerindir diye başımı koyduğum yastık,
Göz yaşlarımla ıslanacak.
Akşam üstü
Kumsala gideceğim.
Güneşin batışındaki kızıllıkta,
Kızıl saçlarını arayacağım.
Bak görüyor musun?
Güneş bile ihanet etmiş bana.
Tüm kızıllıklarını
Bulutların arkasına saklamış. ,
Ne tepelere taç olmuş kızıllıklar,
Ne de sen kaldın umutlarımda.

               Özcan NEVRES