İçimdeki umut mu acaba bu sefer? Ne olacağını, neler yaşanacağını bilmeden, hem de hiç umursamadan yola çıkmak mı?
Boşa geçmiş bir ömür, yaşadığım üzüntüler ve gidenlerin yollarına bakmaktan yorulmuş gözlerim mi bana kalan gençliğimden sadece? Parçalanmış dostluklarımdan geriye kalan bir tutam sevgi kırıntısı, içimde yanan orman yangınından geriye kalan kuru toprak ve kül… Provokatörlere meydan okumak için bana verilen demirden yürek (paslı olduğunu bildiğim halde…) kaldırabilecek mi bu yükü?
İçimdeki umut mu acaba bu sefer? Ne olacağını, neler yaşanacağını bilmeden, hem de hiç umursamadan yola çıkmak mı?
Doluya koyduğumda almayan, boşa koyduğumdaysa dolmayan bir dizi hatıra mı beni avutabilecek şimdi? Yazdığım ve yırttığım sayısız mektubun hesabını kim ödeyecek peki? Kafamı her gece tavana diktiğimde, aklımın taa dibinden gelip, rüyalarımın baş rolüne geçen peri kızı günün birinde sevebilecek mi beni?
İçimdeki umut mu acaba bu sefer? Ne olacağını, neler yaşanacağını bilmeden, hem de hiç umursamadan yola çıkmak mı?
Günler boyu düşünüp, bir türlü içinden çıkamadığım varoluşlar, çayımın deminde ansızın beliren yüzler, olmadık zamanlarda attığım sahipsiz çığlıkların sahibi kim acaba? Durmadan içimi kemirip duran hatıralardan kim arındırabilir beni? Düşünüyorum da en kolayı gitmek mi, yoksa kalıp inadına ve yine inadına sevmek mi?..
İçimdeki umut mu acaba bu sefer? Ne olacağını, neler yaşanacağını bilmeden, hem de hiç umursamadan yola çıkmak mı?
Dizelerimin bile eski tadı yok artık. Bir zamanlar çağlayan şelalelerim, akıp coşan ırmaklarım vardı. Şimdiyse beni bile kaplayan koskoca bir boşluk, gölgemin dibinden gökyüzüne uzanan upuzun bir karaltı…
Bunlarla mı kaplamışım ben içimi bunca zaman? Bunlarla mı yatmış, bunlarla mı kalkmışım?.. Aklıma geldikçe çıldıracak gibi olduğum zaman meğer ne kadarda uzunmuş.Evet, artık biliyorum; içimdeki umut bu sefer. Hani bazen yerinde duramaz ya insan, hani bazen mutluluk çığlıkları atmak ister ya, işte ondan bu özveri, bu emek. Galiba haklıymışım: en kolayı her şeye rağmen kalıp inadına ve yine inadına sevmek…