Yutkundum…
Bir şeyler buğulandırdı dünyamı
Deniz oldu, uçsuz oldu, bucaksız oldu
Bulut oldu, yağmur oldu…

Kapadım gözlerimi,
Uçsuz bucaksız denizlerim inmeye başladı,
Yağmur oldu yüreğimi suladı
Kurumuş yüreğimi…

Yutkundum,
Yutkunamadım…

Çok uğraştı o bir damlacık
Ulaşmak için sevgiliye
Çok uğraştı diğerlerinin aksine
Açtı yolunu, yaktı tenini
Yaktı yüreğine ulaşmak için
Bir süre tıkandı
Tereddüt etti
Gitmeliydi çünkü o sevgiliydi
Gitmemeliydi çünkü o umutsuz sevgiliydi
Kalakaldı orda oracıkta
Düşündü düşündü…
Damlaydı o
Düşmeliydi sonu ne olursa olsun
Çıkmıştı yola bir kere
Yağmurdu o
Sadece sevgili için…

Bir an oldu
Son yutkunmaydı o
Bir an oldu sevgiliye ulaşmak için
Bir andı yüreğe düştüğü zaman
Bir andı yanıp yok olduğu an…

Funda, Ocak 07