Pazar günü yaklaştıkça kalbime ince sızılar yerleşiyor yine... Tam 98 de, sabahın 05:00 in de gittin, sevdiğin evimizden ve odandan... Giderken kokunu, tenini, dokunuşlarını, sesini, gülümsemeni ve gözlerini, usulca bıraktın kalbime...

Seninle en son ben konuşmuştum o gece... Sana her zaman ki gibi heyecanlı heyecanlı birşey ler anlatıyordum ve sen bana boş ve anlamsız gözlerle bakıyordun ve ben ilk kez senden o gece korktum annem... Korktum, çünkü yeşil parlak gözlerin parlamıyordu... Birşey ler oluyordu sanki sana ama ne??? Yatarken bana seslendin, su ve kraker istedin ve " Bak elbiseni astım oraya, sabah beni sakın erkenden kaldırma tamam mı güzellik" dedin ve bana sarılıp öptün...

Sabah uyandığım da, yatağında ölmüştün annem... Kaldıramadım ki ben seni ama, yetişemedim ki ben sana, son yolculuğunda... Ve ansızın gittin hayatımdan, bıraktın beni sensizlikte... Yandım kavruldum senelerce, ve işte yine geldi senin en özel günün, bu hafta pazar yine... Her gece dualarımı yolluyorum, her duam seninle anne... Ne olur beni merak etme, evlendim ve mutluyum anne... Arada bir şımarıyorum, babama naz yapıyorum ve hala odamıı dağıtıyorum... Gel de bana kız be annem...

Annem anneler günün kutlu olsun... Ellerinden öpüyorum koklaya koklaya... Rahat uyu, Semra Eralp... Semoşummmmmmm seni çok seviyorum çokkkk...

(Tüm annelerin anneler günü kutlu olsun...)