Ne zaman duysam o ince sesini kemanın,
Ki ilkin hep Si Bemol'le girerdi melodiye,
Ve bahçeye tam güllerin ortasına düşerdi ilk
akorlar,
Sonrakiler ardı ardına,
En ince noktasına kalbimin.

Sabahları Mozart çalıyordu,
Küçük Bir Gece Müziği miydi günaydının adı,
Yoksa Ayışığı Sonatı mıydı ?
Bu güzel sabaha gözünü açmanın tadı,
Akşam oldu mu hüzün basıyordu,
Sanki melankoli içiyorduk karşılıklı,
Çok, çok sonraydı, o da hatır için olacak,
Tam Haberler ile Reklâmlar arası,
Başıma taş atar gibi.. çaldığı
Siyah Gözler'den bir pasaj'dı .

Çiçekleri suluyordum bir sabah,
Ateş kırmızısı sardunyalarımı,
Tatil sabahıydı, gazete gelmemişti daha,
Kapı çalındı, bakmamak olmazdı,
Açtım, yere bırakılmış penbe bir zarftı,
İçinde bir CD. " Siyah Gözler " ,
- Yazıkki taşınıyor ! -
Üstüne böyle yazmış, imzalamıştı,
Çağırdım kapıcıyı hiç düşünmeden,
Üstünü yazıp geri gönderdim,
" Ben, frisbee istemedimki..
Oynamayı da sevmem ! ,
Aşkını, yalnız aşkını,
İstemiştim senden ! "