Solgun akşamlar içime çökmüş
Sigara dumanı tesellilerde arıyorum kendimi
Verdiğim tüm sözler boynumun borcu olmuş
Hatırlamıyorum hangi yeminlerin gölgesinde kaybettim seni

Özleminin boşluğu her akşam ruhumla sevişmekte
Tutsak umutlarımı kim dinler bu dört duvardan başka
İnadına yalnızlaştıran bu büyük kalabalıklar arasında
Yürek mi dayanır yeni bir sevgiye sensiz bir aşka

Biliyor musun üzülmenin bir zehir olduğunu yeni anlıyorum
Pişmanlığın acısınıysa hiç sorma
Şimdi çayı şekersiz ve demli içiyorum
Görsen bakışların hüzün dolardı.bakışlarını çakıyorum ruhuma

Sabahları gözlerim tavanda yasını tutuyorum geçmişin
Öyle bir girdabın içine düşmüşüm öyle savrulmuşum ki
Anlamamamışım.Unutulur sanmışım isteksizce gidişini

Çöplüğe dönderdiğim bu küflü yüreğimde
Hayal kırıklıklarımı kelime kırıntılarına ekleyip
Kimsesizliğimi besliyorum.
Sensizliğimi besliyorum.


LACİVERT