Beni Yaşatan Zehir

Bir gün, sen beni beğenmeyeceksin
O gözünde büyüttüğün adam, sabrını çürüttüğün adam, hasretiyle yaşadığın adamı beğenmeyeceksin

Gülüp geçeceksin çırpınmalarına,
Anılardan bahsedince, “eski günler güzeldi” diyeceksin.
O sevdiğini hatırlattıkça “ hiç bir şey eskisi gibi değil” diyeceksin.

Belki bir yolculuk sırasında, gözün dalınca bitmeyen yollara
İçinde bir sızı olacak adamın hüzünlü yüzü
Hani şimdi “asla bırakmam” diyorsun ya
Bir zaman sonra bıraktığının ne olduğu bile hatırlamayacaksın.

Kulağına fısıldadığı şiirler, karışıp gidecek zamana
Bir radyoda veya televizyonda yada herhangi birinin ağzında,
Onun mırıldandığı şarkıları duyduğunda, geçmişe dair bir şey anımsar gibi olacaksın
Belki, o bile olmayacak.

Önce numarası telefonundan, sonra sevdası hayatından, daha sonra adı yüreğinden
Silinecek.
Seni hep alnından öpen adamın dudaklarını, yokluğun mühürleyecek
Beğenmediğin adam bir başkasını sevecek sonra,
Sonra bir diğerini,
Sonra başka bir diğerini,
Kısa bir zaman böyle düşüneceksin,
“Unutmak” çiçekleri yeşerene kadar gönlünde.

Yıllar sonra bir gün, aile kurduğunda,
Komşunun liseli kızına aşka dair nasihat verirken,
İçinde sönmüş bir ateşin sıcaklığını hissedeceksin.
Genç kız gözlerinin neden dolduğunu sorduğunda,
Sadece “hiiiç, bir şey kaçtı galiba” diyeceksin.
Sesin kırılganlaşacak, yüzüne hüzün bulaşacak,
İçinden “şu an ne yapıyor acaba” diyeceksin
Sonra yeniden, unutup gideceksin…

Adam böyle yazdı diye, böyle mi olacak hayat
Kim bilir belki olur,
Unuttuğun umudun,umudun unuttuğun olur.


lacivert