Evet. Bir yıl daha bitiyor. Getirileri ve bir o kadar biz den götürdükleriyle
bir yıl'a veda ederken diğer yeni yıl yeni doğumlara gebe
bize geliyor. Kim bilir gelirken belki bin bir sıkıntı, bin bir acı buna tezat bin bir
güzellik, aşk vs... getiriyor.
Her geçen zaman gün geçtikçe büyütür insanı, her yaşanan sıkıntı, acı
olgunlaştır ve her olgunlaşma evresi daha da bir özlem ve hasret
duymana neden olur. İçindeki hiç ortaya çıkmamış, köşe de dizleri üzerine
çökmüş ve çaresizce kaşları altından ürkekçe bakan çocuğa...
Bazen bir bankta oturup yorgun gözlerle, ak düşmüş saçları ve ellinde
bastonuyla yüreğinin yetişe bildiği kadar uzaklara dalan gözlerle...
Bazen parkta habersizce kumlarla oyun oynayan çocuklarla...
Bazen iki çift göz birbirine bakarken...
Bazen bir çingenenin çiçek satma çabasına karşılık, boğuşan sevgililerle...
Bazen patronu yada iş arkadaşlarıyla ters düşenlerle...vb.
Karşılaşıp sıradan olay gibi yaklaştığımız oysa ki hayatımızda ne kadar kalıcı fotoğraf kareleri olduklarını hep göz ardı ederiz.
Üç yüz altmış beş gün boyunca ne kadar çok olayla karşılaşmışızdır kim bilir.
Ve ne kadar üstün körü bakmışızdır yaşadıklarımıza...
Oysa o bankta oturan yaşlı amca veya teyzeler, parkta kumlarla oyun oynayan
minikler, aşklar, kavgalar, mutluluklar, göz yaşları neler katmıştır
bizlere...
Evet herkese yine yeni bir üç yüz altmış beş gün hediye geliyor...Kimine tam
kimine eksik...
Ve yine yeni yılda yaşanacak bir çok olaylar dizisi...
Her şeyin, daha öz verili, daha insancıl, daha barışçıl, sevgiden ve
hoşgörüden yana ve kendimizin icat ettiği olaylara sağ duyulu ve yürekten
yanaşma maskesiyle MUTLU YILLAR...