(sevgiliye)

-1-

Oysa ben seni mesul tutmuyordum
martıların çığlıklarından
denizin hırçınlığından
esen meltem yerine poyrazın
saçlarımı karıştırmasından

sadece
ürpertisini hissediyordum damlaların
ve tenimde tuzun yakışını

firarda olan uykum
hüzünler biriktiriyordu
bıraktığın azap gecelerimde

içime çektikçe yokluğunu
çoğalıyordun bende

iltica ederken kirli yüreklere
masumiyetini çaldın yıllarımın

kışa hazırladım kendimi
şimdi yağacak karı bekliyorum
örtmek için üzerime

bana çok acılar yaşattıysan da
kızmıyorum artık

satırlara kustum tüm öfkemi
gözyaşlarımdı mürekkebim
tek dostumdu kalemim

sensizliğin silahı başıma tutulmuş
anlıktı kurşunun fırlaması
son kalan çocuksu düşlerime

yazdığım şiirlerle engelledim
yazmayı bu yüzden seviyorum
bu yüzden işte...

DİLEKÇE-2-

tam alışmışken yek gecelerime
gözlerini gördüm birden
hani yüreğine indiğim gözlerin

yalnızdım sıkılıyordum
neler bırakmıştım yüreğinde
veda ettiğimde cennetime

gözlerin yüreği yansıtması
inancım bitti gördüklerimle
tek tek indirdim peçelerini
sakladığın maskelerin

içimi acıttı kırılan her parçam
her biri ayrı batıyordu canıma
ve sana hiç benzemeyen yüzler
kanatıyordu öptüğün yerlerimi

sevdam için sütten kestiğim
bebek düşlerim çan çekişiyordu
lanet ettim kendime
hafızamda izdüşümleri sözlerinin

kestim oracıkta bileklerimi
oluk oluk aktı sabaha dek
buz tenimden masumiyetim

ve orada bıraktım yabancı seni
hiçliğe başladı yolculuğum

artık acıtamazsın beni
acıtacak yüzün hangisi
o kadar çok ki
kaybettim asıl seni..


DİLEKÇE-3-

denizlerim dalgalı artık
acılar vuruyor kıyıya
saatte yüz mil hızla esiyor
içimdeki fırtına

bir hortum gelecek
toplayıp götürecek tüm kirlenmişlikleri
ve ardındaki dinginliği göreceğim

hiç yalan bakmayı beceremedim
hiç yere eğdirmedim gözlerimi
suskun ve donuklar şimdi

neden mi
ilk gözlerine vurulmuştum
ilk yalanı yine onlarda gördüm

bakamıyordun artık göz bebeklerime
kaldırsan da başını
yoklar ki yerinde..



09/Nisan/2005