Bitti diyor sus oluşun
bendeki başlangıçları bilmeden

sen susarken
konuşmak acıtıyor dudaklarımı
kanıyor imgeler sesimde

işte bir şiir daha asıyorum yokluğuna

bir gece daha sensiz
bir gece daha sessiz

ayrılık kapıyı çalıyor yine
heybesinde hüzünler
ve biliyor ki demleniyorum
birkaç meze getirmiş
ayık yüreğime

ey asi sevmelerim
bari dilime hükmetme
seni seviyorum dedirtme
delirtme beni delirtme


sevilmeyi beceremiyorsun işte
nedendir bu ayak direme
haydi topla valizini
sevgileri hüzünleri
yalnızlığı sarılmaları
doldur ve düşelim yollara

gidelim bu şehirden
bir ada da uyanalım
alnımızdan öpsün gün

denizle sevişelim
karabataklara anlatalım derdimizi
ayaza düşen dünlere
atsın oklarını güneş


bilir misin
ayakların denizde
ne güzeldir mehtabın seyri

yangınlarını alır su
tuzunu dağlar yaralarına
hele biraz çakırkeyifse gecen
en neşeli şarkılar da bile
akar zehri gözlerinin
karışır yakamozlara

bak fener adasının ışığına
say on dörde kadar
yanacak şimdi

bir ışık huzmesi düşecek suya
anlık olacak aydınlığı
tıpkı gülüşlerim gibi
değil mi

şimdi çevir başını göğe
haykır son kez sevdiğini
dünyanın her yerinde
her dilinde aynıdır sevginin sesi

haykır ki
duysun en suskun
en dilsiz
ama en çok sevilen serseri.

27/Haziran/2006

Avşa günlüğünden

22:02