Baktığım heryer sensen kaybolmamam imkansız !
Bir şehir de kayboldum,uçsuz bucaksız sınırsız bir yerdi burası düğümlendim çıkamadım içinden.
Paniğe kapıldım,ağlamak istedim yapamadım , soğuk kanlı olmak varmış tinetimde.
Ağlamak istemek ne denli büyük acıymış , kalbim ağladı ben ağlayamadım yine.
Kurak ıssız yollardan geçtim , yemyeşil vahalardan,hiç biri ben değildim,ben hiç birine ait olduğumu hissetmedim.
Sessiz sessiz kalbim ağladı ben gülümsedim,geceleri camdan aşağı sarkıp yıldız saydım , gökyüzüne resimini çizdim,
Seni seyrettim gizlice.
Gül haydi gülebiliyorsan şimdi , kaç kendinden , öyle kaçki utanıyım kendimden , öyle utanıyım ki kaldıramıyım başımı ,seyredemeyim gökyüzünü , resmini çizemeyecek kadar silinsin gözlerin zihnimden.
Sensiz yaşarım farketmez , sensiz gülerim farketmez , ama sensiz kalbim ağlamaz bir damla gözyaşı göremezler yüzümde.Sadece sen , benim yokluğumu farkedeceksen bu benim için yeterli karşı kıyıda ki yabancı.
İçtiğin her sigara , gördüğün her ihanet beni sana hatırlatsın.Benim utancımdan öyle utan ki sen gerçekten ağla.