Limanın arkasındaki kahveyi bilir misin?
Ekşi çay kokan sokağın dibindeki,
Cenevizin anısını yaşatır sürekli,
Bir Andre gelirdi bileği dövmeli,
Bir de eski gemiciler,lostromolar, yağcılar,
Birkaç kez orda beklemiştim seni,
Düşünmüştüm sabah ilk vapurdan ineceğini.

Aynı masada beklerken anılarını
Mavi formikaya yazdım adını,
Mavi denizi, adını, yarını,
Andre bile dayanamadı,
Kalktı gitti, saat üçe doğru,
Bir ben kaldım bu limanda
Umarsız sancılar içinde seni bekleyen,
Şimdi ölüm kadar yakınım sana,
Ölüm ki gemiler dolusu sevdadır
Başaltında bir anbarda.

En iyimser tahminle bir saatin var,
Sana verdiğim süre doluyor
Gelmezsen eğer, gelmezsen,
Bir saat sonra bu gemi
Çapa demir ! gidiyor !