..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Olgunluğa erişmemiş şairler ödünç alır, olgunluğa erişenler çalar. -George Eliot
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Şiir > Anı > Aysel Denizeri




4 Ocak 2002
Türkiyem  
Aysel Denizeri

:BJFD:

Vay benim canım Türkiyem vayy !
Görür gibi oluyorum gözyaşlarını
Arıyorsun mazide kalan dostlarını
Görür gibi oluyorum isyan edişini
Arıyorsun o candan sevgi dolu varlıkları
Ağzından dirhemle laf çıkan
O görgülü kültürlü saf insanları
          
Ah benim canım Türkiyem ahh !
Görüyorum düşünüyorsun derin derin
Gözyaşlarını akıtıyorsun için için
Arıyorsun o geçmişteki güzellikleri
Sokaklarda gururla gezen o temiz insanları
O zamanlar havanın kokusu bile bir başkaydı
Üzme kendini Türkiyem boş ver üzme!
Geri getiremezsin artık o güzel günleri
O mazi o zamanki insanlarla güzeldi
               
Ah benim sevgili Türkiyem ahh !
Sen arıyorsun o eskideki sade yaşamı
Gaz lambası ışığı altında toplanmışlar
Anneleri mangalda pişen kahveyi içenleri
Kızlar annelerin dizi dibine oturmuş
Utanarak çeyizini işleyenleri
Evlilik lafına o yüzü kızaranları
Üzme kendini Türkiyem boşa üzme !
Geri getiremezsin o tatlı günleri
O zamanlar bir başkaydı ah bir başka
O eski günlerin zarif insanları
Sanki o geçmiş hiç yaşanmamış gibi
Bir düşününce maziyi ayni bir masalmış gibi
               
Bükme boynunu Türkiyem öksüz çocuklar gibi
Arama boş yere mazide kalan o günleri
Akıtma o kıymetli gözyaşlarını
O zamanlar bir başkaydı hayat yaşamları
Her geçen günün bir özelliği vardı
Ne yazık o güzel insanları toprak aldı
Ama onlar toprak altında da olsa
Görüyorlar bu dünyayı batıranları
İstiyorlar ama geri dönemiyorlar ki
Onların toprak altında kemikleri bile kalmadı
          
Biliyorum Türkiyem hiç aklından çıkmıyor
Hep hatırlıyorsun o zamanki maziyi
Hafta sonları köprü başında gezenleri
Çimenlerin üstüne dostça oturmuş
Sıkı fıkı candan sohbet edenleri
Sahil boyunda bir yukarı bir aşağı
Fayton sefası yapan hanımefendileri
Boşuna yorma kendini Türkiyem yorma !
Yok artık onlar yook ! Hepsi bir hayal oldu
O günler o insanlar hepsi gerilerde kaldı
Üzmesin seni onların yoklukları
Çünkü onlar seni hiç ama hiç unutmadı !
                
Ziyan etme gözyaşlarını Türkiyem yeter !
Mazide kaldı onlar bizim için sen yaşa yeter !
Seni anlıyorum arıyorsun onları özledin
Soğuk kış geceleri sobanın etrafına toplanmış
Tepsi dolusu mısır patlatıp zevkle yiyenleri
Onların tatlı sohbetlerini kahkahalı gülüşlerini
Dışarıda esen sert rüzgarın uğultusundan üşüyüp
Ocak başına toplamış bir birine sarılanları
O eski dostlukları o güzel günleri
O zamanlar bir başkaydı ah bir başka
Bitmeyecek sandığımız o hayatın bile tadı
Dönüp bakınca geçmişe sanki bir düşmüş gibi
Biz unuttuk artık o güzellikleri o zamanları
Sen de unut artık sil kafandan o günleri
Boş yere üzme yeter artık kendi kendini
Geri getiremezsin o güzel tatlı insanları
               
Boş ver benim canım Türkiyem boş veer !
Onlar yok ama bizim için sen varsın yeter
O kocaman Toprağınla berrak suyunla
Üstünde dalgalanan kırmızı beyaz bayrağınla
Kendine olan güveninle mazideki özgeçmişinle
Bütün dünyanın gözünü kamaştıran güzelliğinle
Seninle gurur duyuyoruz biz her yerde
Sen hiç ölmeyeceksin yaşayacaksın sonsuza kadar
Bizler hep öğüneceğiz seninle nesilden nesile
Seni hep yaşatacağız başkaları istemesede
Biz seviyoruz seni ölsekte dirilsekte !
               



Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın anı kümesinde bulunan diğer yazıları...
Hatıralar

Yazarın şiir ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Yudum Yudum Hayat
Sevgi
Kelimeler
Hakkın Ödenmez Be Anam
Akşam
Eşyalar Da Ağlar
Ah O Bekleyiş
Ne Kaldı Ki Maziden
Yalnızdır O
Şu Ölüm OLmasa

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Gerçek Şahit [Öykü]


Aysel Denizeri kimdir?

Yudum yudum hayatın içinden, bir nefes insan.

Etkilendiği Yazarlar:
Yok.


yazardan son gelenler

bu yazının yer aldığı
kütüphaneler


 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Aysel Denizeri, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.