Sensiz bir çöl gibiyim
Hiçbir yerde şubesi olmayan
Ve unutamayan hiçbir kara parçasında
Hiç bitmeyen bir şarkı gibi,
Yanındayken seni özlemeyi özledim
İçimde karbondioksit yalnızlığım
Geceler kör kütük uykusuz
Her sessiz filmde
Anlatılmak istenen bir şey vardır?
Yine uyutmaz hasretin gecelerce
Sensiz buğulanır yüzümde
Çölde soğuk olmaz nasıl olsa
Anılarımı dizip sağır sensizliğe
Doğum gününde yanında olmak bile
Çok büyük bir şanstır aslında
Ya da yer edebilmek fikrinde
Ne bileyim işte;
Böyle bir şeydir herhalde sensizliğin şiiri?
Seni düşünmek deniz aşırı çöllerde
Ağlamak bir de ellerinde,
Parmak izindi olmak istediğim?
Kurduğum hayaller kartondan dünya gibi
Sensiz iklimlerde yaşıyorum?
Her uçurum aciz bir karanlık sensizlik kokan
Bilmediğim şarkılar gibi
Çölde şarkı olmaz keza?
Bir sabah uyanıp yanımda görmek seni
Ya da beni sevdiğini duymak
Bir bayat bayram şekeri hüznüdür herhalde
Hiç görmedim çünkü böyle el yarası
Çöller bile sensiz olmuyor?
Bir gün düşersem aklına;
Bu satırlarda sen varsın, ama sakın ağlama?