Havada dans eden kar taneleri ve onlari hayranlikla seyreden ben.Soguk bir kis gecesinde,sicak bir odadan sehri izliyorum.
Disarida yeryüzüne inme heyecani icindeki kar taneleri ve kosusturan insanlar.
Sonra onu görüyorum bordo eldivenleri ve ayakkabilari ile caddede yürüyen,onu.
Gökyüzünü seyrederek yavas yavas ilerliyor
Kar tanelerini farkeden bir o,bir ben varim sanki kocaman sehirde.Sonra beni farkediyor.
Yüzünde kücük bir gülümseme ile bana dogru yaklastikca ne yapicagimi ne diyecegimi sasiriyorum.O ise hicbir söz söylemeden iceriye giriyor ve uzun uzun beni seyrediyor .
Onunla gitmek geciyor icimden;ama ya soguksa disarisi dayanamiyacagim kadar.
Oysa gözleri öyle dinlendirici ve sicak ki.
Evet evet onunla gitmeliyim.
Kar daha hizli yagmaya basliyor simdi,caddede hizla ilerliyen bizi yakalamak istercesine.
Onu seyrediyorum yürürken,yüzünü,üsümüs burnunu,kar taneleri ile dolmus gözlüklerini..
Bütün gece sürecegini düsündügüm bu yürüyüs eski yapi bir binanin önünde son buluyor.
Kocaman bir kapidan kücük bir daireye giriyoruz.Icerisi sicak ve isikli.Holden konusmalar ve kahkalar ile kesilen tatli sohbetler duyuluyor.
Öyle heyecanliyim ki!
Sanirim bir eglencenin ortasina geldim.Saskin bir halde icine girdigim ortami ve insanlari izliyorum.
Gece yarisina dogru ev sessizlesiyor.Ona gitmem gerektigini söylemenin tam zamani diye düsünüyorum, evet cok gec olmadan söylemeliyim.Fakat nerede ki o,diye bakinirken , koltukta uyuya kalmis oldugunu görüyorum;yorgun bir gülümse yüzünde.
Uyandirsam, ama öylede güzel uyuyor ki
Bir gece kaliversem ne olucak ki.Hem disarisida oldukca soguk.Sonra onu uyurken birakip gitmemeliyim..
Gece boyunca onu izliyorum;
nefes alisini,yüzünde yer degistiren her cizgiyi.
Sabah uyandigimda koltukta onu göremiyorum ve gün boyuncada eve gelmiyor.Arkadaslari olduguna inandigim bir kac kisi dolasiyor evde.Aksam oldugunda onlarda gidiyor.Karanlik odaya sehrin isiklari vururken,o geliyor,saskin ve üzgün!.Yanima oturup aglamaya basliyor ve bu aglayis bütün gece sürüyor.
Onu izlerken öyle üzülüyorum ki,her ne ise üzen sey konusmak, paylasmak hatta teselli etmek istiyorum, ama birkac kelime ile takilip kaliyorum bogazimda.
Agladi agladi ve sonra azalan hickirik sesleri ile uyuyup kaldi bir kösede.
Hayir bu gecede gidemezdim onu bu sekilde nasil birakabilirim ki.
Tamam iki kelime bile söyliyemedim ama burda olmamin bir anlami vardi belki icinde.
Onu birakip Gidemezdim.
Gece boyunca yanindaydim onun.Istedim ki arkadaslarindan biri gelsin;dün aksam burda olan bir cok insandan sadece biri.Onu teselli edecek ,bir kac kelime söylecek herhangi biri..
Ama gece öylece gecti ve kimse girmedi iceriye o kocaman kapidan.
O ise bir kösede öylece uyuyordu.
Karanlik odanin kücük bir kösesinde.
Üstüne bir seyler örtmek icin derin bir istek vardi icimde,üsüyor olmaliydi.Oysa ben yerimden kimildiyamiyordum bir türlü ve onu sadece seyredebiliyordum.
Sonra konusmaya basladim sesli sesli;ilk önce ürkek sonra ise daha güvenli.
Bugün gidicektim bordo eldivenli kücük kiz ve ilk geldigim günden beri hep seni gidecegimi söylemek icin bekledim.
Bu gece belki boynuna sarilicak bir dost isterdin yaninda
Belki de sesini duyabilecegin birilerini.
Ben bunlardan hicbiri olamadim ve olamiyacagimda.
Ama bilir misin;
Sevgi dedigimiz en icerdedir
damarlarda sicacik akip giden de..
Anladim ki yarin gidemiyecegim
yarin ve ondan sonraki günlerde..
Yasamim yettikce
karanlik geceli,
kocaman kapili evlerde,
senin yaninda kalan
biricik cicegin olacagim......
Anasayfa
