Dini anlamda doğru bir yönelimin, bir toplumun manevi temellerini sağlamlaştırma açısından büyük önemi vardır. İslam dininde, doğru yolun gösterilmesi ve doğru bir inanç sistemi oluşturulması için temel kaynak, şüphesiz Kur’an-ı Kerim’dir. Ancak, tarihsel süreçte farklı düşünsel yaklaşımlar ve kaynaklar, Kur’an’ın öngördüğü saf ve temel mesajı zaman zaman gölgelemeye ve değiştirmeye çalışmıştır.
Kur’an, İslam dininin temel kaynağıdır. Allah tarafından gönderilen bu kutsal kitap, insanlara doğru yolu göstermek için indirilmiştir. Kur’an’da Allah, dinin her yönünü açıklamış ve insanlara sorumluluklarını belirtmiştir. 36. Yasin Suresi'nin 4. ve 5. ayetlerinde, "Dosdoğru bir yol üzerindesin. Aziz ve Rahim’in indirdiği üzerindesin" ifadeleriyle, Kur’an’ın insanları doğru yola iletecek tek doğru kaynak olduğu vurgulanmaktadır. Bu ifadeler, Kur’an’ın evrensel bir mesaj taşıdığını ve insanları karanlıklardan aydınlığa çıkaran bir rehber olduğunu belirtir.
Kur’an’ın bir başka sıfatı da "mübin"dir. Mübin, "apaçık, açıkça gösteren" anlamına gelir. 36. Yasin Suresi 69. ayetinde de bu ifade yer almakta olup, "Bu yalnızca bir öğüt ve mübin (apaçık) bir Kur’an’dır." şeklinde vurgulanmıştır. Kur’an’ın apaçık olduğu belirtilerek, her türlü yanlış anlamanın veya belirsizliğin önüne geçilmek istenmiştir. Allah, bizlere yalnızca Kur’an’ı öğüt ve rehber olarak göndermiştir. Kur’an dışında başka bir kaynağa ihtiyaç duyulması gerektiği fikri, bu ayetlerle çelişir.
Kur’an dışında hadisler ve mezhepler de dinin kaynağı olarak kabul edilmeye başlanmıştır. Ancak bu durum, Kur’an’ın otoritesini zayıflatmıştır. Hadislerin bir kısmı zamanla, özellikle dini kurallar ve uygulamalar konusunda, Kur’an’a ters düşmektedir. Bazı hadislere ve mezheplere dayanan uygulamalar, Kur’an’ın bildirdiği hükümlerle çelişmektedir. Örneğin, kadının tek başına seyahat etmesi ile ilgili bir yasak, Kur’an’da yer almazken, bazı hadislerde bu konuda bir kısıtlama getirilmiştir. Ancak Kur’an, kadınların özgür iradelerine ve seyahatlerine dair herhangi bir yasak koymaz. Bu tür hadislere dayanarak yapılan dini açıklamalar, Kur’an’ın temel mesajını saptırmakta ve dine yeni ilaveler yapılmasına yol açmaktadır. 5. Maide Suresi 49. ayetinde şöyle denilmektedir: "Sen de aralarında, Allah’ın indirdiğiyle hükmet." Buradan da anlaşılacağı üzere, her türlü dini hüküm, yalnızca Allah tarafından indirilmiş olan Kitaba dayandırılmalıdır.
Kur’an, tüm dini hükümleri kapsayan tek kaynaktır. Kuran dışında kaynaklara dayanan görüşlerin, dini temelleri sağlam değildir. Ayrıca, bazı hadisler ve mezhepler sebebiyle, Kuran’a olmayan ilaveler eklenmiş ve bunun sonucunda Kuran’ın otoritesini zayıflatan bir din anlayışı ortaya çıkmıştır. Bu süreçte, hadislerin ve mezhep görüşlerinin Kur’an’a ters düşmesi, İslam’ın saf ve gerçek öğretisini gölgelemiştir.
Allah, Kuran’ı tüm insanlığa bir öğüt ve rehber olarak göndermiştir. 10. Yunus Suresi 15. ayetinde, "Ben sadece bana vahyedilene uyuyorum. Eğer Rabbime isyan edersem büyük günün azabından korkarım" denilmektedir. Peygamberimiz Muhammed’in görevini, sadece Allah’ın vahyi olan Kur’an’ı insanlara tebliğ etmek olarak tanımlanmıştır. Nebimiz Muhammed, Kuran dışında herhangi bir kaynağa dayalı hüküm verme yetkisine sahip değildir.
Kur’an, insanlara dini öğretirken hiçbir şekilde eksik bırakılmamıştır. Kuran, Allah’ın elçisi tarafından insanlara iletilen en son ve en açık rehberdir. Bu nedenle, Kur’an’a dayanarak dinimizi doğru şekilde öğrenebiliriz. Allah, Kuran’ın her yönüyle açık ve anlaşılır olduğunu belirtmiştir. Ayrıca, Kuran’ın dışındaki yorumlar ve uygulamalar, insanlar tarafından dine eklenen kişisel tercihler ve tarihsel süreçlerin ürünüdür.
Sonuç olarak, dinin kaynağı olarak Kur’an yeterlidir ve tek başına insanlara doğru yolu göstermek için her türlü detayı içermektedir. Hadisler ve mezhepler, zamanla dinin temel kaynakları olarak kabul edilse de, Kuran’ın sunduğu öğretiyi saptırmakta ve eksik veya yanlış bir anlayışa yol açmaktadır. İslam, Kuran’ın özlü ve net mesajıyla şekillenen bir dindir. Bu nedenle, dinin doğru bir şekilde anlaşılması ve uygulanması için tek kaynak, Kuran olmalıdır. Hadislerin ve mezheplerin dini hükümler konusunda Kur’an’la çelişen yorumlarından kaçınılmalıdır. Kuran, her zaman en güvenilir ve doğru kaynaktır.