Ters çevirdim kum saatini
akmasa ya kumlar, akmasa ya zaman
''Zamanı çeviremezsin''dedi Bilge
akıp giden de kum değil zaten
hayatın ve anıların geçmişten kalan...

Bir köşe başında
yirmi küsur sene önce bıraktığın gözyaşların
çiğnediğin kaldırımlar kokladığın çiçekler
yakalayıp da ezmediğin böcekler
burnuna konan arılar, omuzuna konan kelebekler
yanağını yalayıp da geçen rüzgar
ömrünü alabildiğine ısıtan kadınlar ve çocuklar
okuduğun kitaplar kalemler ve kağıtlar
yüreğinde ki ince sızı gönlünde ki ağıtlar...

''Akıp gitti bunların hepsi''dedi Bilge...

Yarı canlı onlar şimdi
gözlerini kapatıp da uyur gibi yaparken
yarım yamalak da olsa
galası olmayan sinema filmi gibi
gözlerinin önüne geliverirler belki
bekle bekle bakalım ümit ile...