Sabah sabah
deli bir rüzgar yalarken yanağımı
elimdeki ufacık simidi
bir kaç güvercin ile paylaştım
ne de huzur buldum
hayatla ve kuşlarla ne de kaynaştım
teşekkür bile ettiler
kimse anlamasa da ben anladım...


Kanatları ile havayı dövdüler
bulutlar eşlik etti sevincime neşeme
güneş durur mu hiç
bulutların arasından oklarını gösterip
o da saldı sıcaklık
aha da karşıdan gelen pembe yanaklı çocuk
tam sarmalık kucaklık...


İçerim kıpır kıpır
sanki bu gün güzel şeyler olacak
kızlar delikanlılar
ne kadarda canlılar
ya kediler köpekler
sabaha kadar buraları kim bekler
çentik attık geçen güne
yeter ki diri olsun gönüller yürekler...