Ne kadar çirkinim.
Erken kalktım nedense, daire olan hayatımda sanki erkek kalkıp yol alacak hatasına düştüm belki de.
Çok can sıkıcı.Gece böyle değildi güzeldim çünkü bana kimse bakmıyordu.
Kimsenin yasamadığı bir yerde devrilen bir ağaç kvarlgiimiydim, varlığım bile bilinmiyordu kicirkinimiydimulsun,ben gece çok güzeldim çünkü kimse bana bakmıyordu.
Ama gündüz öyle değil, ben bir hilekardım geceleri ceket altından kol manşetlerime sakladığım iskambil kağıtlarınla kozumu tutuyordum ama gündüzleri ceketimi çıkartıp oturuyordum oyuna, tamamen çıplak gibiydim adollerin dünyasında adil oynamalıydım ancak oyun benim için adil değildi.
Ben çirkinim çünkü, hayallerim çirkin varlığım çirkin. Kurduğum hayaller değil dahil edildiğim hayaller çok çirkin hepsi ihanet ve terkedilmeyle kurulmuştu ve ben çok çirkinim.
Ben birbirini seven güzel gündüz insanlarının dünyasında gecenin şafağa vukuğ bulması kadar çirkinim.
Yıkılışlarım ve tükenişlerimle çirkinim ben gündüz insanlarının dünyasında ben buraya ait değilim,benim yarınlarım yok, güneşin doğuşu benim için dünyanın dönüşü sığılında ama ben gecenin zifrinde çirkinliğimi gecenin kasvetiyle seviştirip varlığımı bir şekilde idame ettirecek kadar çirkinim.
Ben geceye de ait değilim, ama geceleri kendime tahammül etmeme sebep bırakmayacak kadar saklayabiliyor beni.
Ben gündüzdeki en çirkin şeyim, gecenin bitip gündüzün doğması kadar çirkin.