Bu yüzdendir ”Yorgunluğumuz”

Ruh mu yaşlanır sizce beden mi? Bence ikisi arasında pek bir fark yok gibidir. Bazen ruh bazen de beden yorgun düşer hayatın farklı aşamalarında. Yaşanan olaylar bırakılan etkiyi belirler. Yaşamın kıyısından hayata bakmak pek fazla yormaz insanı. Ancak tam merkezdeysen ve her şeyin farkındaysan durum değişir. Bir kaçış değildir bu tam tersine heyecanlı bir serüvendir bilinmezliğe açılan. Zorluklarla karşılaştıkça hayat daha da bir kolaylaşır aslında. Çok sonraları farkına varırız böyle olduğunun. İsteklerimiz gerçekleşmediği zaman hemen hayal kırıklığına bürünmek yanlışlara davetiye çıkartmaktır. Olgunlukla karşılayabilsek yaşanılan olumsuzlukları her şey normal seyrinde devam edecektir. Sabırsızlık her keresinde hata yapmayı artırıcı negatif bir histir. Bunun üstesinden gelmek içinse içsel otokontrolü sağlamakla olur. Etrafınıza bir bakın bakalım kaç kişi yaşadığınız olaylara o anda tepki veriyor ya da kaçı sessiz kalmayı tercih ediyor? Zaman değişiyor sevgili dostlar. Değiştikçe de ortalığı sessizlik kaplıyor. Aklın süzgecinden geçmeden ortaya dökülüveren kelimelere artık çoğu kişi itimat etmiyor. Düşünmeden konuşmak olgun insana yakışmayacak bir davranış olarak karşılanıyor. Hayatta başarıya ulaşmada kişisel olgunluğu tamamlamak en güçlü araç. Bu yüzden düşünmeyi düşünmek gerekli. Düşünmeden yapılan her eylem beraberinde acılara, mutsuzluklara merhaba demeyi getiriyor.

Size önerim şu kısacık hayatınızda kendinizi fazla yormamak için düşünmeden harekete geçmeyin. Düşününce mutluluğun anahtarı da karşınıza çıkar belki. Ne ruhunuzu ne de bedeninizi gereksiz işlerle yormayın derim.