bir veremin kucağında, hasta telli kadın
tutsak misali, vuruyor bağlamına hülyanın.
ben de duruyorum bir köşede acıları içselleştiriyor
şairanelikle yoğuruyor, aşklarımı lekeliyorum.
hainlikler baş tacı, sevişmek değil vuruşmak film
afişi, tumturaksa akil adam gecenin ayaklarında
üşüyen yorganımın.

muğlak ay, sonatını benden başka kim biliyor ? öpüşmelerimizi
ya bakışımızı birbirimizle, kim. yüceli anarken senle evrelerinin,
duymuyordu chopin cenazesinde trompetlerin, türkülerinin. şarkılardan
gelmiştik evlat buralara, selimciğimışıkçığımdan, daldık bir kere
bu ummana nasıl kurtarabiliriz ki yakamızı. imgeler, dönüyor
beynimde.

ne bir kadın var ne de bir adam görünürde. sıcak
bir mezar
çehresinde beyaz taş, ruhum temsili. yetenek
ölü bir at, dalimsi tutkular yok.
heyulalarla işbirliği içinde kendime
öğütler veriyorum. yazık.

kapılamadım sizlere ama düştüm paranızın işine,
tam hayatçı da değil, hayalciyse yarısından
bir bütün varsayamadım benliğimi.

uydurma sorularım, müphem cevaplarımla
acıyla daldığım şu ana
gözlerimi kapıyorum.
bilki, yine
sen
kazandın gelecek
günaydın.