İnsanların bana nasıl baktıkları konusunda hassasım. Endişelerim var. Kendine iyi bak dediklerinden beridir,
kendime iyi bakıyorum. Eskiden tatlı olan canım, şimdi tatlı çorağı.. Sadece biraz
baş ağrım var ve acılara sebebiyet veren seçimlerim.. Aslında endişe ettiğim kadar hırpalanmadım.
Tamam.Belki her şeyi berbat ettim ama belki de berbat ettiğim şey bir çuval incirden bile değersizdi.
Dün gitti, yarın gelmeyebilir. Bugün de bitmek üzere.
Geçmişe tutsak değilim artık, özür diledim kendimden.Meğer.
Meğer bu hayatta aldığın kadar vereceğin tek şey değermiş. Cömert olmak lazımmış ama ödünlerin konusunda değil.
Yoksa üzülürmüşssün.
Doğru dediğin insan yanlış çıkmasa bile, dört yanlışın götürdüğü bir doğru
olabiliyormuş. Kendi kendine yok eden, bağladığı kalbin ipini kendi elleriyle koparan..
Şimdi yapmam gereken bir kaç iş var ve vazgeçmemem gereken bir ordu insan. Ne mutlu ki hayatım
hala devam ediyor. Acı çeksede kalp atmaktan vazgeçmiyor, ne mutlu..
Zaman dedikleri güzel şey, her şeyin olmasa da bir çok şeyin ilacı. Yeter ki saatinde almayı unutma..

Belina ÖZBEK