Beni hiç görmediniz.
Yürüyüşüm, gülüşüm, oturuşum, kalkışım.
Bunların hakkında hiçbir fikriniz yok.
Aslında bunları bilmesenizde olur ama insan merak ediyor işte.
Belki öğrenmek istersiniz diye söylüyorum, öyle çok param yoktur benim.
Frambuazlı pastamın yanına ayran değilde kola alabilecek kadar zenginim sadece.

Seçtiğim şarkılar ruh bunaltıcıdır, prensip gereği haraketli şarkı dinlemem.
Bilmiyorum, belki de daha iyi yazabilmek içindir...

İntihar senaryoları dikkatimi çekmiştir hep,
ölümümün de ilgi çekici olmasını isterim.
Yani en azından bir yönetmenin ilham kaynağı olabilirim demi, neden olmasın ki?
Tanrım duy sesimi.

Genelde sol tarafdan kalkarım, günüm ters gitsin diye.
Monotonluğu çok sevmem çünkü.
Ne o öyle hergün kalk, işe git, ders çalış..
Halbuki ders çalışırken birden kafana kütüphane düşse fena mı olur ?
Olmaz tabi, güler insan.
Gülmekten de ölürsün, ilahi komedya derler buna da.

Hoşlandığım insanlar var, bir de hoşlanmadıklarım.
Sevdiklerim ve nefret ettiklerim.
Elektiriği tutanlar, bir de voltajı düşük olanlar.?
Eğer bu yazıyı okuyorsan bir cevap ver bakalım kendine.
Sence sen hayatımın neresindesin?

Kıyı köşe yakışmaz sana, şöyle yamacıma gelsene.
İki kahve içer, dost oluruz belki de.
Ya da ne bileyim, dolaşırız işte.
Bakma sen onlara, aslında çok yalnızım ben.

Neyse işte, ne diyordum ben?
Yanılmıyorsam beni hiç görmediğinden bahsediyorduk.
Şimdi sana ben kumralım desem, inanırsın.
Esmerim dersem bir nebze.

Ama vallahi sarışınım.

Ya da kızıl, nerden bileceksin ki.

Tamam kabul, bugün de soldan kalktım ve çok tersim.
Papaz olmayalım en iyisi.
Merhaba bu arada Belina ben.

Belina ÖZBEK