İyiyim deme, değilsin.
İyiyim demiyorum, değilim.

Yokluğunun ertesi gününün ilk günü bugün.
Uçurtmaların kullanım tarihinin çoktan geçtiği
bir gökyüzünde uçmakta yine kafam.

Yine yaramazlık diz boyu.
Evvel zaman, kalbur saman derken uyuyamadım bu gece de.

Varlığının getirdiği yokluk hissi,
insanları öldüren bir kurşundan farksızdı aslında.
Anlayacağın yoksun yine sen.

Ölümüm kolay olur benim.
Allah acır bana.
Aslına bakarsan sıkıyorum canımı, çünkü sıkı can çıkmaz.
Canıma sıkı olsana..

Unutsam da hatırlarım seni arada,
ama unutumadığımsın gün gibi aklımdasın hala.
Ah yüreğini temiz sanan aşkım benim,
bu gece de öptüm açtığın yarandan.

Aslında hayallerim hiç yakışmıyordu sana.

Nefret etmek fiilinin uygulamalı anlatımıydı gidişin.
Nerdesin sen?
Az kalsın acımdan ölüyordum.
Sahi nerdesin.
Arasam yine..
Tamam ararım ama
Bulmaktan..
Bulup tekrar kaybetmek çok korkuyorum ...

Sol omzuma kelebek nasıl olur acaba. Bir konsana?
Ömrümü katarım ömrüne, öldürmem yaşatırım ben yine seni.

Neyse sevgilim bakma sen bana.
Mürekkep kaleme değince durmam yazarım ben bilirsin.

Aslına bakarsan ne dilde sözcük kaldı
ne bilekte derman.

Ben sustum aslında.
Ben sustum, sen istediğini anla.

Ben gittim.
Ben gittim.
Bu sana son şiir,
Ben gittim.

Hadi kolaysa uzaktan da sev sen beni,
ben bittim.

Belina ÖZBEK