senin gidişin,
kalemime verilen en büyük ödüldü.
Daha sıkı tuttum,
daha çok bağlandım ona.

ayrılıktan başka şiir yazamam derken,
aşkının müptelası etti beni.

söyle,
sen hiç kelimelerle sevişip aşkı doğurdun mu?

peki ya erkeklerde melek olabilir mi,
ya da melekler de erkek?
yoksa sen türünün son örneği misin sevgili?

aşk aşk derken;
kendimi unuttum.

onu üzmeyeyim derken duygularımı kuruttum.

şimdi tüm benliğimle herşeyi zamana bırakıyorum,
itiraf etmekten çekinmeden seviyorumm onu.

Zaman getirecek bizi kendimize,
zaman getirecek onu bana,
zaman ilacımız sevgilim,
zaman bizim herşeyimiz.

anlamıyorsunuz demi,
ne saçmılıyor yine bu diyorsunuz?

iki kişinin özelini ortaya koyacak kadar
haindir işte şiirler,
edep'sizdir.

Eksik kalan yanlarımı tamamlamayı seviyordunuz ya hani,
alın bu cümlenin sonuda size kalsın,
ben onu çok..

ÇOOK.

-şşşt!

bak ben geldim sevgilim,

hep serçe parmağına taktığın yüzüğü,
sola kaydırmaya geldim..

BELİNA ÖZBEK