Hiç kimse itiraz etmesin. Sitenin sağ tarafında görüşlerimizin sorulduğu minik bir panel var. Dikkatinizi çekerim, demokrasinin güzel bir örneği(!) olan bu panel, görüşlerimizin sorulması, yanıtlanmaması, fikirlerimizin “gerektiğinde” gerçekleştirilmesi anlamında tipiktir. Ve o kadar tipiktir ki, başka bir üyelik daha gerektirmektedir. Ya da ben salağım beceremedim.

Demokrasi yönetilen için mi var? Yoksa yöneten için mi?

Bizi böyle ahmakça sorular üretmeye iten şey bu modern demokratik yorumun kanıksanmasından gelmektedir. Soru ahmakçadır, çünkü demokraside yöneten yönetilen yoktur, ille bu jargon kullanılacaksa yönetilen ve yönetenin toplumun kendisi olduğunu söylemek yeterlidir.

İzedebiyat bugüne kadar neredeyse Doğrudan Demokrasi ile yönetiliyordu. Kuşkusuz yazarlarını “kendi haline” bıraktıkları bu sistem “çağdışı” kalmıştı.

Daha hangi yazının hangi kümeye ekleneceğini bile bilemeyecek kadar edebiyata ve ebedî türlere; kendi hezeyanlarını bilim sanacak kadar bilimsel yönteme; aklına her geleni alt ata yazıp yayınlayacak kadar şairliğe yabancı “yazarlara” sesimizi çıkarmadık. Gereksiz bir saygıyla karşıladık. Nesnel ölçülerle konuşsak bile öznellikle suçlanabilirdik.

İzedebiyat biraz da bu değil miydi? İnsanlara edebiyatla dolaysız bir sanatsal faaliyete teşvik etmek… Bu proje başlı başına büyük bir başarıdır. Bir önceki paragraftaki zaafa rağmen!

Bakınız, siz “yorum” gibi temel bir özelliği, sırf siteyi daha da popüler kılabilmek için kaldırırsanız, bunu yaparken başlı başına kâr amacı güden bir internet sitesinin sunduğu hizmete bağımlı hale getirirseniz, sizin niyetlerinizden bağımsız olarak, bizleri bu kâr döngüsünün içine itmiş olursunuz.

Bu tarz bir paylaşma ve yorum sistemi gerekiyorsa diğeriyle birlikte sürebilir. Kaç haftadır bekliyorum. Eleştiri yazılarının hedefi olan İzedebiyat “sahipleri”nin bir çabası yok! Hepimiz Face ya da Tweet istemiyoruz ki!

Bakın! Her sanatın kendine has bir takım işleyişleri vardır. Söz gelimi, kulunuzun Face’te bir profili yoktur. Ancak bir hayran sayfası oluşturmuştur. Burada dinleyicilerini ve öğrencilerini toparlamak, dinleyici kitlesini genişletmek ve orta vadedeki müzikal çalışmalarında tanıtım amaçlı kullanmak gibi bir derdi vardır. İnsanların şiir ve yazılarını buralarda paylaşmak istemeleri gayet normaldir. Ama kulunuz tercih etmemektedir. Çünkü müzikten farklı olarak edebiyatın daha özel olduğunu düşünmektedir. Özel olmasından kastımız, okurla şair arasındaki bağ anlamındadır. Adına sosyal medya denen ortamlarda mümkün görünse de, beğen tuşu ile; facede şöyle bir gezeyim derken okunduğunda oluşan duyguya dayanarak yazılan bir yorum ile edebî faaliyet yerine getirilmez. Site tanıtılmış olur. Ama yapılan şey edebiyata katkı sağlamaz.

Bir diğer mesele, yazarın yazara kendi yayın alanlarında katkı sunamamasıdır. Bu bizleri içeriği belirsiz, ve kimi zaman da gereksiz polemik yazıları yazmaya, okumaya sevk edecektir ki, polemiği çok seven bendeniz bile buna katlanamam. Çünkü face’te harcayacak zamanım olmadığı gibi, İzebiyat’ta şiir ve deneme okuyacağım zamanlardan da çalamam kusura bakmayın.

Dikkate alınacağından şüphe duyduğumuz yazımızı şöyle toparlamamız mümkün:

İşte çağımızın demokrasisi aynen böyle bir şey değil mi? Hem uygulanış biçimi, hem de içerdiği konular itibariyle.

Bizce sorun olan bu durum belki bu yazı yayınlanmadan önce bile düzelebilir. Ancak uygulama bize göstermiştir ki siteyi yönetme tarzınız budur.

Önce bunun üzerinde düşünmelisiniz.

Not: (face’ten gelecek herhangi bir eleştiri için peşin cevap yazalım) Yazım hataları olmuşsa lütfen affedin. Gözlüğümü kırdım.