Bir çark ki gündüz gece dönmekte
Fıtratta kaderin hafızası uzun yollarda sendelemekte
Düşününce her oyunu, kurnaz bir bilmece
Yine de sen beni kabul eyle ey dünya!

Cem olmak sulh vakti kolay idir
Kara günde aşk ile
Herkes benim kardeşimdir
Bazen kendimi kayıp etsem de
Sen beni kabul eyle dünya!
Her kusurun aklın temelinde
Suskunluk ile çözülmedikçe
Acılar tekerrür edüp
Derviş hırkaları yerlere serilmedikçe
İnsan-ı kamil karanlık köşelerde gizlence
Sen beni kabul eyle dünya! !
Bir çırpıda çözmeyi bekler iken sabırsız nefsim
Aslında acı bizi yüceltmekte
Kavrulmuş ruhlarda basamaklarda tökezlendikçe
insan sıfatını içinde yedirmekte
dünya dünya kimine azap kimine cefa bazen tekerrür
bazen tahayyül hakikatten fazla
kim olursak yine geleceğiz kapına!