İzEdebiyat - Yazar Portresi - oğuzhan abdi oğuz

..E-posta: Şifre:

İzEdebiyat'a Üye Ol

Sıkça Sorulanlar

Şifrenizi mi unuttunuz?..

"İçtenlik bütün dehanın kaynağıdır." -Boerne

şiir

öykü

roman

deneme

eleştiri

inceleme

bilimsel

yazarlar

İzEdebiyat - Yazar Portresi - oğuzhan abdi oğuz

oğuzhan abdi oğuz - iki kişilk bir kitap

Site İçi Arama:

Ana Sayfa

Alışmak (oğuzhan abdi oğuz) 3 Ocak 2010	Yaşam

birgün özgürken ..diğer gün hapishanede sonsuzluğa mahkum oluyoruz ... ama alışıyoruz onada... sanırım alışmak pes etmemekten geliyor... biz hayatla savaşıyoruz...

Kırmızı ve Siyah (oğuzhan abdi oğuz) 3 Ocak 2010	Sevgi ve Aşk

... işte böyle olmalı sevgi aşk... aynı olmadan bir olmayı sağlayan huzuru içinde hissetmeli... ben siyahın en şehvetli halinde iken kırmızının en karanlık tonajında gözyaşlarımla yıkadım tüm ruhumu... ben bir parça kırmız ve bir parça siyahla bir tutku yarattım...

İstanbul ("... Bir Hayat Daha Var Olmalı Der Gibi Kahverengi Tonlar Uykularda... ") (oğuzhan abdi oğuz) 3 Ocak 2010	İstanbul

kaç milyon hayatı taşıyorsun içinde istanbul... kaç hayatı birleştiriyorsun... ve kendini büyütüyorsun hep... istanbul büyüyor.. çocukluğundan cıkıyor... acılarıyla... mutluluklarıyla... ama tüm ihtişamıyla büyüyor.. ve uzaktan kör topal... izlemek koyuyor seni istanbul...

ALIŞMAK

yeni bir yıla az kaldı yine...
nasılda tükeniyor hayat...
aslında farkına varamıyoruz tükendiğinin...
hergün bir hayat gibi geçiyor aslında...
ama bir çoğumuz hissediyor zamanla içimizden dışımıza yansıyan duyguların oluşturduğu hislerin ağırlığını...

alışıyor insan oğlu herşeye... yaptığı en iyi şey bu becne ... alışmak...
alışıla gelmişliğin serüvenine devam edip ... yeni şeylerede alışmaya devam ediyor...
aslında değişiyor hayat .. farklılaşıyor... kişiselleşiyor.. toplumsallaşıyor... kötüleşiyor ... iyileşiyor... ama alışıyor işte insanlar...

savaşlara bile.... ölümlere bile....
nasıl bir canlı binlerce ölünün bulunduğu savaş alanlarında bir adım daha atabilir...
yada kanserle günden güne eriyip tükenen bir insanın ölümünü izleyeblir...
hayatın kötülüklerini ... zorluklarını nasıl kabul edebilir...
ama ediyor işte ... alışıyoruz...

içimizdeki duygular değişiyor her duygu tek tek büyüyor gelişiyor ve biz alışıyoruz yeni heyecanlarımıza... yeni arkadaşlıklarımıza...

bağlı olduğumuz şeylerin değişmesine bile alışabiliyoruz...

birgün özgürken ..diğer gün hapishanede sonsuzluğa mahkum oluyoruz ... ama alışıyoruz onada...

sanırım alışmak pes etmemekten geliyor...
biz hayatla savaşıyoruz...
yenilmemek için hep yorgun bir savaşçı gibi direniyoruz...
tek kalemiz kalmış aslında o da ruhumuz... çocuk olan , yaşama sevincini içinde barındıran ruhumuz...

alışıyoruz işte ... yaşama...
insan oğlunun en büyük sanatı alışmak bence
ve
en büyük eseride...
hayatın tüm değişikliklerine rağmen ... tüm tabularımız yıkılsa dahi... yaşamaya devam etmeye alışmak...

......................

yazan: oğuzhan abdi oğuz

tarih: 12-12-2009-21:28

Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.

Bu dosyanın son güncelleme tarihi: 03.12.2024 19:36:58