|
Ölümlü Bir Öykü
(NEDİM ARGAN) 2 Ocak 2010 |
Deneysel |
| |
 “Peygamber gibi adam” derdi kasabadaki herkes onun için. Ve bu sıfata layık görüldüğünde daha kırk bile değildi yaşı. Fakat o karakteriyle, yaşantısıyla gerçekten de fazlasıyla hak ediyordu bu sıfatı. |
|
|
| Elimde telefon bir süre öylece kalakalmıştım. Sonra-sında ise tereddüt hâsıl olmuştu zihnimde; Böyle bir gö-rüşme olmuş muydu gerçekten, yoksa hepsi bir rüya mıydı? Belki de hayalle gerçeği karıştırıyordum yine. Fakat bu olasılıklar pek de mantıklı görünmüyordu. Bahar ger-çekten beni aramış olamazdı. O bir başkasıyla nişanlıydı ve çok yakında da evlenecekti. Tam düğün arifesinde araması için hiçbir neden olamazdı, olmamalıydı da. Fakat rüya görmüş de olamazdım. Zira henüz yatmamıştım bile, üstümü değiştiriyordum o sırada. Hem rüyalarda yüz yüze yaşanırdı daha çok sahneler. Böyle telefonla iletişim ku-rulmazdı pek. Evet, zamanında çok fazla hayal kurmuş-tum. Hatta bazen bunları gerçek zannettiğim anlarda ol-muştu. Fakat o nişanlandıktan sonra kapatmıştım hayalle-rimin perdesini bir daha açılmamak üzere. Kaldı ki benim hayallerim böyle tek sahnelik olmazdı. Başı sonu belli uzun metrajlı bir sinema filmini andırırdı adeta…
|
|
