Tutkularıma yelken açmadan
Yasaklarımı unutturmadan
Alışma bana deseydin keşke
Şimdi Kaf dağının ardında bir denizde
Uykusuzluğun ve çaresizliğin ezberlettiğiyle
Hesaplaşacağım kaderimle,
Demir aldığım günü hatırladıkça kederle,
Pusulasız ve fenersiz karattığın gecelerde
Fırtınanla baş başa kalacağım…
Tekrarladığım; pişmanlığım
Yeminle…
Rüzgarsız, dalgasız, saf halimle
Heyecansız beklediğim o mendirekte
Sonsuza dek demirli kalsaydım keşke.
Şimdi Kaf dağının ardında bir denizde
Ümitsiz, fenersiz, karanlık bir gecede
Güneş doğar mı diye düşünürken
Kutup yıldızsız, pusulasız,
Çalkantılı bıraktığın o denizde
Mücadele ediyorum eski kendimle,
Ruhumla kalmışım,
Yelkeni kırık, dümeni düşmüş o tekneyle
Varırsam sessiz ve sensiz bir limana
Yalnızlığımla baş başa kalacağım
Müsaadenle…
(Gürsel ÇOLAKOĞLU)