Adı konsun uygarca
Ha Türkçe, ha Bulgarca.

Bulgaristan’dan ilk kaçış.
Ad

Kıbleydi doğan güneş
Geceyi silerek
İnceldi bedenleri ışık ışık
Karanlığa sızarak,
Gündüzle kucaklaştı.

Bir ses duydu ardından:
-Kaçma, dur!
Gözleri önünde suskun.
Dinlemedi Slav, Rum
Toprağa sarılarak,
Çatal patladı tohum.

Sarmaşıktı toprakta
Nasıl söylesem bilmem!
Kuş mudur?.. Kanat mıdır?..
Uçabildiğince özgür,
Gök ne kadar güzelse.

Düşündü, gördü, duydu
İnsan, insan, insan çağrısıyla,
Kendi adını koydu.
(1985)