Gölgesi düşmüş bakıyordu,
Tarihini devirmiş çınar gibi
Gözünde kocaman bir mazi,
Yıpranmışlık ve hiçlik…

Yolcular indi vagondan
Baktı adam,
Bütün kalabalığa.
Geçerken önünden, rum satıcıları
Gözleri kararmıştı sanki
İçinde depremler yığınla..
Gözleri yanıyordu adamın
Yüreği kor gibi…

Ama yok işte, yok!
İçi acıyla doldu
Yığılacak gibiydi
Tam o sırada bir el değdi omzuna
Kalimera!
Nefesi kesilmişti sanki
inanamadı geldiğine..

Kadının gözleri hiç değişmemişti..
Aynı sevecenlikte..

O kadar sevinmişti ki!
Onca yıl ...
neredeydin?
Sarıldılar hiç ayrılmamışçasına..

Acısı dinmişti birden adamın
Gözünden akan yaşlara engel olamadı
Elleri değdi kadının
Sildi gözyaşlarını, adamın
Ayrıldılar kalabalıklardan
Sessiz ve özgürce…


H.Deniz Hatipoglu
Bursa..Kasım-2010