Uzun süredir bende her vatandaş gibi gerek siyaset gerekse yargı sahnesinde sergilenenleri, hayret ve şaşkınlık ayrıca da dehşet içinde seyrediyorum,
Bizler yani bizim kuşağın gençleri hayalde olsa az çok 12 Eylül darbe günlerini hatırlar. O küçücük dimağlarımızda, ellerinde tüfeklerle, akşam vakti karartmalarla ve sokağa çıkma yasakları ile yer etmiş darbe günlerini kötü birer anı olarak hepimiz az da olsa hatırlarız.
Siyasi yönetimin başarısız olduğu için askeri yönetimin bir sabah ansızın yönetime el koyması ve o dönemin siyasetçilerinin birer birer tutuklanarak cezalara çarptırılması, bu darbe işinin böyle olduğunu her birimize öğretmişti.
Darbeden kendilerine pay çıkaranlar yada darbenin iyi bir şey olmadığını savunanlar her konuda olduğu gibi bu darbe konusunda da farklı görüşler sergilemişlerdir.
Seksenli yıllar. Asker yönetime el koyuyor, siyasetçiler tek tek alınıyor sorgulanıyor ve kimisine cezalar yağdırılıyordu.
Simdi iki binli yıllar. İktidarda bir siyasi parti. Olacakları önceden his edercesine, daha günler öncesinden Askeri personelin sivil yargıda yargılana bilmesi için yasa tasarısı ve kanun değişikliği yapılıyor. Ve yine aynı hissiyatla bazı komutan ve erbaşlar hakkında soruşturmalar başlatılıyor.
Neler oluyor. Bu ülkede birileri tarafından bizlerin askere ve buna bağlı olarak da ordumuza olan güvenimizi ve sevgimizi yok etmek isteyen birilerimi var. Neden sivil siyaset mensuplarının hakkında işlem yapılamıyor onların dokunulmazlığına neden esneklik getirilemiyor da ; halkımızın güven duyduğu inandığı ve her Türk evladının seve seve gitmekten gocunmadığı askeriyemiz hakkında böylesine bir uygulamalar zinciri oluşturuluyor.
Görevde olan komutanlarımızın o siyasetçiler kadar hiç mi dokunulmazlığı yok da, daha dün karargâhında emirler yağdıran komutanlar bu gün ceza evlerinde birer mahkûm ve hatta vatan hainiymiş gibi muamele görüyor.
Eskiden askeriyenin yapmış olduğu davranışların adı darbe oluyor da, sivil siyasetin yaptığı kahramanlık mı dır.
Hayır, her şeyin bir yolu, bir yordamı var. Göz yaparken kaş çıkarmanın ne yeri ne de zamanı.
Yıllarca, vatandaş darbe söylentilerinin esareti altında yaşamış her bir vatandaş darbeden çekinmiş kesinlikle kimse darbe taraftarı olmamıştır.
Yıllar önce fikirlerinin ters düştüğüne inanılanları büyücü, deli ve bunun gibi şeylerle itam edip cezalandıran tarih öncesi zihniyet, şimdilerde ise başka bir konumda kendini tekrar etmektedir.
Macellan dünya dönüyor dediğinde deli olduğunu düşünmüşler, Hz. Musa asasını yılan yaptığında büyücü demişler. Şimdi ise iktidar partisine karşı fikirli olanlar Ergenekoncu olarak cezalandırılıyorlar.
Artık her zaman dediğim gibi. At gözlüklerini çıkaralım. Bu ülkede herkes haddini ve yerini iyi bilsin. Ne siyasetçi’ ye bölücü, ne de askerimize suçlu muamelesi yapılmasın.
Yargı bağımsızlığını, siyaset iktidarını, muhalefet safını, askerde otoritesini muhafaza etsin. Her kez haddini bilsin ki çocuklarımıza Atatürk’ten miras gelişmiş sorunlarını halletmiş modern bir Türkiye bıraka bilelim.

                              Murat TEMÜROĞLU