Yenileşme karşıtı olmaya karar verdim.Bütün gün boyunca yenileri değil eskileri deşifre edicem değerlerini arttırıcam.Geçici bir mutluluk sağlayacak belki bu da bana geçici hüzünlerle.Hatırlamak istemediğimiz güncelliğini bilinçaltımızın köşelerine tekmelediğimiz sevgililerimiz çok sevdiğimiz ama yırttığımız pantolonumuz , köşesini patlattığımız ayakkabımızi yolda yürürken bi yere takılıp düşmemiz , ilk öpüştüğümüz an ,ilk seviştiğimiz insan.Yüzmeye başladığımız an, yürümeye başladığımız ilk heyecan.Herşeyi beynimizin foseptik çukuruna gömmeyi tercih ediyoruz.Tercih edip yenilikleri yenilemeye devam edip eskilerden bi haber olmayı tercih ediyoruz.Oysaki o anlar da o kadar mutluydum ki içip içip sarhoş olup sonrasında bi sağa bi sola sallanan bu beden daha fazla içince sonrasında kusunca bedeni sarsınca bu olayı şifreleyip yeni bir atık oluşturuyor taki bir dahaki kusana dek.
Zihin kusmaları bu yüzden işte.Sürekli yenilik yenilik ama eskilerde ölmek istiyorum.O Foseptik kuyusundaki bokları zamansızlığımda tenimde bakışlarımda hissetmek istiyorum.Devam edip daha çok eskiye gömülmek bilmediğim eskilerime kavuşmak bunun sürekliliğini sağlamak eski yeniliklerime açılmak istiyorum.
Basit bir izmarit değildi bu eskiler sigarayı içerken iyi izmariti atarken sallamaz bir tavır .İşte bu izmaritlerdi eskilerimizin zihnimizde yer edinmesi.
Ama zamanla birikir birikir bir kansere yol açar.Bi yerde patlak vericektir ve ben bunu bu şekilde yoketmek yerine eski yenilerime kucak açmak istiyorumö.Eski yenilerim olmasa yenilerimin eskidiğini farketmem değil mi?Yenilerimin yeni oldğunun hazını hissedemem.Yeni bir heyecan; yenileceğimiz yenilere zırh oluşturucak eskilerimiz var bunları göz ardı etmek bedenin varoluşunu varoşlaştırmaktan başka birşey değil.
O zaman ben bugün eskilerime kucak açacağım.Benden uzakta olmayan her zaman benle birlikte olan eski yenilerime.