Belki diner bu fırtına,
Bu gel gitler bir son bulur;
Rüzgâr susar
Yüreğimdeki deniz durulur
Anlamsızda bakabilirim belki şimdi ışığım olan gözlerine,
Gönül bahçemden koparılan bir gül de diyebilirim ardından
Zaman girer aramıza,
İnsanların yapamadığını
Zaman tüm kalleşliği ile yapar
Sen bakarsın bana,
Bense yüreğimde kanat sesleri duymadan
Tüm gevezeliğimle söylerim;
Şu an suskun duran cümlelerimi.
Yalnız gelecek değil;
Geçmiş zamanda da kurabilirim
Sen de öznesini arayan cümlelerimi.
Hepsi olabilir
Sen gidebilirsin
Ben unutabilirim.
Ama neden?
Sen yüreğimde kanat çırpan bir güvercinken,
Seni bunca severken.
Neden?

03 mayıs 2001