Kimseye mal etmeden yaşadığım
Karanlık gecelerin
Tek sebebi ben değilim
Yalan söylüyorlardı
Yalnız sevdiğimde değildi,
Tek mumla aydınlatılmış
Gecelerimde düşündüğüm.
Görmüyorlardı!
Oysa yüreğime damlayabilmek için
Tüm mum damlaları
Gözlerimdeki hüzne muhtaçtı.
Yağmurlar yağarken hasretle denizlere,
Onlar;
Yalnız martıların ıslandığını düşünüyorlardı.
Oysa bilmiyorlardı!
Denizleri beyazlar içinde
Bir martılar beklemiyordu.
Suyunda tuz bulunan;
Yalnız denizler değildi.
Ama anlamıyorlardı!
Her gözün denizi içinde gizlemesini
Oysa saklardı her göz tuzunu,
Bir mumum ateşi sakladığı gibi
Ve her mum,
Yanabilmek adına
Bir başka ateşe muhtaçtı.
Ben susuyordum!
Onlar gülüyordu!
Oysa kibrit çakılıp yakılan,
Yalnız mumlar değildi
Kaderleri mumla yazılıydı bazı yüreklerin
Çakılan her kibritte
Birazda bazı yürekler alev alırdı.
Ve hala gülüyordu onlar
Unutulmuşluğa mahkûm yazılıyordu,
Etrafına ışık veren
Her ateşin kaderi
Ve adına cesaret dedikleri
Işık olabilme adına
Eriyen yüreklerdeydi.

29 ocak 2001