Uçuk kaçık bir gökyüzü yarattım kendime
Misinası kopuk...uçup gitti balon ve kuşlar...sevgilim!
Maviye yatan içimdeki çocuk...
Kalakaldım!
Bir köprü altı tutukladı sensizliğimi
Ve
Gece bir gardiyan..
Korku sardı içimi.
Gel desem,
Neredesin!?...

Uyku biter elbet, bitmez seni sayıklamalar...
Suskunluğunu yutarım çaresizliğin...

Ardına düşmek için badem çiçeklerinin!..
İki yarımında, iki aynı zaman;
Bahardı söylemek istediğim...
Biri nisan,,
Biri ekim,
Ama aynı kokuydu, aynı renk, aynı aşk, aynı iklim...
Adı sen olan,
Adı ben olan sevincin...

Neden yok olmuyor uzaklar!?..

Yanıt bulmak için sendeki soruma
Atlası serdim;
Enlemimiz aynıymış meğer
Boylamımız faklı çıktı lakin..

Bozdum kurgusunu saatlerin..
Gene de durmuyor zamanlar?!...