Hayatıma girişin hiç normal bir giriş değildi..Bana tanışabilirmiyiz dediğin ilk günü hatırlıyorumda..sanki beni yıllardır tanıyan biriymiş gibi konuşuyordun..belki bu benim kendi kuruntumdu..ama öyleydi..öyle hissettirdin..hiç bir zaman normal erkeklerden olmadığını bana anlatmaya çalışır gibiydin..sanki bi telaş içinde kendini bana tanıtmak ve bazı şeylerin olurunu sağlamak istiyordun..tanıdım seni..sen benim için bütün erkeklerden farklı olan hatta okadar farklı ki tertemiz olan biriydin..ilk başlar çok güzeldi..birbirimizi anlattık birbirimize sende beni tanıdın..şakalaşmalar,istekler birsürü şey..hayat tarzımız çok farklıydı..baştan bilebilmek isterdim ilerde başıma gelecekleri..ama bu mümkün değildi işte..sanırım tanışalı 1 ay olduğunda hayatından çıkardın beni..bunun nedenini kıskançlık olarak nitelendirdin..sen çok akıllıydın..tahmin etmediğim kadar kötü niyetli ve akıllı..biliyordun çünkü,eğer beni hayatından çıkarırsan sana geri dönülmez bir şekilde aşık olacağımı biliyordun..ve öylede oldu senin düşüncelerini bir kez daha onayladım..seni tekrar bulup seninle eskisi gibi olmak isteyeceğimide biliyordun..onuda yaptım..bir kez daha o kahrolası egonu tatmin ettin benimle..senin hayatına 2.kez girişimle bambaşka bir seni tanıttın bana..o ilk başlar tanıdığım mükemmel erkek yoktu yerinde..onun yerinde hiç birşeyden memnun olmayan sadece kendini düşünen bencil bir erkek vardı..her geçen gün sana ulaşmak için kendimi parçalarken ben,her geçen gün beni hayatından uzaklaştırmaya çalışan sen vardı artık..tabi bunun böyle olduğunu bilmiyordum..herşeyin bittiğinde öğrendim keşke bazı şeyleri ilk baştan anlama fırsatım olsaydıda bu denli üzülmeseydim..günler akıp gidiyordu..sen hastalandın..bir numaran bile olmadığı için okadar uğraştan sonra yattığın hastaneden sana ulaştım..ilk kez sesini duymanın verdiği heyecan,hiç görmediğim biriyle konuşmanın verdiği korku ve içimde günden güne büyüyen bir aşkla sana "murat" dedim..tanımadın beni zaten tanımanı beklemiyordum..konuştuk en fazla 5 dakika..kapadığımda kalbim yerinden çıkacak gibiydi okadar saftım ki seninde beni sevdiğini düşünebilcek kadar aptaldım belkide saflıktan öte..hastaneden çıkışın ve seninle ilk konuşmamız..seni görebilmek seninle birşeyler yaşamak için kendimi parçaladıkça bana ördüğün duvarlara çarpıp milyonlarca bıçak darbesi alıyo gibiydim..beni her kırdığında bazı şeyleri sil baştan yapmaya çalışıp seni hayatımda tutmaya çalışıyordum..aşk işte..çocukluk işte..bu böyle devam etti..benim küçücük ama iyi niyetli umutlarımla..taa ki o güne kadar..artık az çok biliyordum herkesten farklı olmadığını aksine o gözümde iğrenç olan erkeklerle aynı filmde başrol oynadığını ! sevgilin bunu teyitleyene kadar hayatımdaydın..biliyormusun bana yaptığın onca kötü davranışa bile razıydım..hayatımda kalman için..hiç birşey beklemedim senden hiç bir zaman zorlamadım bazı şeylere..bana bunu neden yaptın bende bunu anlayamıyorum.."ben onun sevgilisiyim" dedi.."hayır,inanmam" dedim.."öyleyse kendisine sor" dedi..hiç birşeyden habersiz "peki" dedim.. nerden bilebilirdim bana gelip "bir sorun mu var?"diyebileceğini..bunlar olurken evde yalnızdım..o an beynim durdu sanki..bütün hayatla ilgili organlarım durdu..ağlamak istiyordum ağlayamıyordum..bağırmak istiyordum birtek onu yapabiliyordum..avazım çıktığı kadar bağırdım..başucumda asılı resimlerini yırtarken bile son kez öptüm seni..bu kadar sevdim ben seni..yalan diye haykırdım evin içinde..olamaz dedim o gidemez beni bırakamaz..belki beni üzen tek şey buydu..sevgilini benle konuşturman değildi..hayatımdan çıkışındı..çıktın hayatımdan evet..bi yanımıda götürerek yaptın bu çıkışı..3 4 hafta ağladım sana..kısa sürdü diye etrafımdakiler hatta göbek atacaklardı..aslında bende kısa sürdü senden kurtuldum sanıyordum..bir kaç ay geçti..boşluk hissettim..seni görmek istediğimi deli gibi özlediğimi farkettim..tabi ki kimseye söyleyemedim..bir kaç ay daha geçti..nefes alırken içimin acıdığını farkettim..her nefes alış benim için ölüm artık..senin ne hissettiğin umrumda bile değil..zaten beni unuttuğuna adım kadar eminim..olsun be kara çocuk..olsun..sen seni uzaktanda severim..sen beni buna çoktan alıştırmışken..