bugün bir denemenin ağzından yazarını dinleyeceksiniz..

size yazarımı ne kadar sevdiğimi anlatacağım..

öyle biri ki o..her sabah kalkar kahvaltı bile yapmadan eline bir kağıt kalem alır..bir bardak süt içer..günün ortalarında birşeyler atıştırır..amacı kendine dikkat etmek değildir içinden birşey yemek gelmez..birazda hüzünlüdür o..deniz mavisi gözlerinde benim bile çözemediğim bir hüzün vardır hep..onun hayatında yer etmeye başladığımdan beri var bu hüzün..onu çokmu üzüyorlar acaba..bir sorunumu var yada hastamı bilemiyorum..bende her deneme gibi yazarımla ilgili çok fazla şey bilmiyorum aslında..ama beni her denemeden ayıran bir fark var..ben yazarıma aşığım.yazarımın,içindekilerini coşkulya,heyecanla,sevgiyle kağıda döküp beni ve benim gibi binlerce deneme oluşturmasına aşığım..bir gün yazmasa,bir gün yeni şeylerle gelmese üzülürüm..ve çokta kıskanırım onu!biri varki onun içindeki hüznü,o deniz mavisi gözlerindeki mutsuzluğu öyle iyi biliyor ki..kim diye merak ettirdim değilmi sizleri..söyleyeyim ozaman..günlüğü..benim yazarım bizi birbirimizden ayrı tutmaz,ikimizede aynı özeni gösterip yazılar yazar..ama günlüğü öyle değil..o bizden farklı..her ne kadar oraya ne yazdığnı bilmesemde az çok günlüğün ne işe yaradığını biliyorum..mesela en çok merak ettiğim şeyi bildiğini..o güzel gözlerindeki hüznü..yada kalbinde birisinin olup olmadığını..belkide bir hastalığı olduğunu..evet evet işte bu ! o bunların hepsini biliyor..bana ise sadece bazı şeyleri belli ediyor..belkide onunla ilgili bir çok şeyi merak ettiğimdendir ona olan bu aşkım..acaba birgün kaybedermiyim onu..acaba birgün yazmayı kesermi..kesmez değilmi..beni bizi onsuz bırakmaz..günlüğüne değişmez..bana gelince..ben bir denemeyim..sahibini çok seven..hatta ona aşık bir deneme..