Acaba insanlar neden bu hali aldılar..
Neden duygusuz ve sevgisizler
gülmek için neden bir neden ararlar
sevgileri neden eksik tir
aşkları bitik...




Değişimin; yaradılışın muhteviyatı ile ilgili olduğunu hep sanırım.

Nedense insanoğlu hep aynı yaratılmamamış gibi gelir bana; geçen yüzyıllara baktığımda...

Geçen gün bir sohbetimde teyzem olan akrabam; nedese beğenirsiniz; '' insanlara ne olduğunu halâ anlayamadım...''
hımm dedim lafı alıp yakaladım ama bende de tık yok,
ben lafta obur olan ben..:)) kelimelere yitik kaldığımı hissettim. Eee ne de olsa benimde ne zamandır düşünüp kendime bile soramadığım bişiydi bu.

Düşlerini kurduğumuz gerçeklerin görüntüsünde , beyin bize oyun oynamaktadır.
Biz ne idik kimdik neden burdayız hangi rolde oynamak isterdik seçme şansımız olmadı ne anamızda ne de babamızda..
o zaman herşey planlanmış; belki benim bu yazdıklarımda dahildir kimbilir...

içim acıyor bazan, aklım yetmiyor çıkmaza giriyorum.
yetmek dedim de aklıma geldi oburluğumuz...
tesadüfen olmamış dedi bir arkadaşım, herşeyin planla aksettiği yolunda fikri, tarafsızlığımı korudum ama ona da hak vermemek elde değil ki...
insan ne kadar daha gelişecek acaba?..ya gelişirken duygularını iyice kaybederse...
günümüz taoplumunda kime güveniyoruz; komşu, esnaf, en yakın bildiğin akraban mı....?
haberlere bir bakalım çocukların başına gelenleri, sapıklığın hat safhada olması, cinayetlerin artması...
ya nasıl güvenirsin o zaman. İşte çocukluğumun yılları 80 ve sonrası neden o sıralar olaylar yoktu, korkmazdık hiç komşudan karşı manavdan..
işte demek istediğim insanların gelişirken bazı duyumsamalarını da yitirdikleri varsayımı...
ya onlar galip gelecek aşkı tamamen bitirecekler
sevgi sadece söz ve cinsellikte sınırlı kalacak...
ya da . . . . . . . . . . .