Bugün sonbaharın ilk günü
Soğuk rüzgarlar
Çoktan dondurdu kalbimizi
Yapraklar sularla sürükleniyor,
coşan nehirde
Ve aşkımdan geriye kalan adımlar
Siliniyor yağmurun teninde

Sonbaharın ilk günü , sanki hüznü
İlkbaharın son günü gibi
Kanıyor her tarafın ,
Dikenleriyle çiçeğimizin
Seviyorum bu sabahı , karanlık gibi...

Siyah perdeler çekmişler üzerlerine
Korkuyorsun değil mi ?
Son kalanı vermekten
Gururunu , aşkını ve güveni
Başka bir kalpte gizlemekten

Sonbaharın ilk günü bugün
Geçmişin , bir sonraki günü
Tıpkı senle benim , ikimizin son günü
Tıpkı aşkımızın son ilkbaharı

Her günü bugün gibi yaşayamadık
Bugünü bile , orada , olduğu gibi bıraktık
Bugün bile sustukta , korkudan konuşamadık
Yine korktuk , sustuk çünkü yanlış yaşamamalıydık
Ama biz , son baharın ilk günü ve yapraklar
Dudaklarının rengi , işte biz zaten yanlış yaşadık...
Yarın Gibi Zaman


Sesim çıkmıyor , suskun düşüncelerim
Düşünmek zor olur , soğuk sularda ateşin
“ Bir zamanlar “ diyeceğin o gün
Anlarsın zaten
Ne rüyaların , ne hayatın
Elinde değildir artık
Bir zaman üşüdüğün o kaldırımlar
İçini ısıtan o endişeli mekan
Yoktur dünyanın bir yerinde senin için
Anılar ,
Kimsenin ulaşamayacağı bahçeye gömülü
Sevda vazgeçilmiş acı bir anı
Geriye kalan , yazılmış birkaç ıslak mısra
Sen bir yıldız olsan da ,
Her fırtınada yok olursun
Kopan parça , parça umutlarım ,
Bulutlar kadar karardı
Oysa hep yanımda isterdim seni ,
Olabilir miydin ?
Yoksa acı tahminlerim ,
Arkasında bir duvar gibi dikilirdi.

Güller gibi rengi olan bir yaşam olsa
Sana verirdim yine ,
Yalnız benim olacağına.

Bir tane isterdim , en kırmızı ...
Ölüm gibi kokan ...
Her nefesimde acıyla , kalbimi yakan
Bir tane istersim ,
Üstünde tek yaprağı olan
Bizim gibi bir tane -
Tane , tane acıları yanında
Sımsıkı avuçlarımda , kanayan ne varsa
Bizim olsun istersin ...