Sen şiirdin , sen
Yarıya bölünen dünyamda
Sen vardın - hep sen
Gözleri ağlamaklı bir ceylan
Bir hikaye idi yaşamın
Ben şiirler yazardım
O zaman sen vardın , sen
Ölü denizler dibinde kalmışız
Ölü bir aşkımız
Ne kadar uzun ve zamansız
Ne kadar anlamsız
Oysa sen vardın - tek sen
Bahçelerde , kimsesiz evlerde
Saatlerce , deli gibi özlerce
Bir sen - yalnız sen vardın , sen

Gittin de ne oldu
Bir sen vardın - sen bendin
Gittin de beni unuttun burada
Bense , kimsenin bilmediği
kimsenin görmediği
Bir resmi , seni , bıraktın şimdi

Bir sen vardın - başka , başka
Ben vardım - ben olurdum sen olmayınca
Ben sen ölürdüm
Sen dokunurdum
Sen çizer , sen söylerdim ben
Ben sen ölürdüm her seferde
Ben sen severdim , sen inanır
Sen görürdüm dünyayı
Ben hep sen dokundum , sen duydum
Sen tattım dudaklarında
Bir ben sen oldum - sen olmadıkça
Sen ben öldüm şimdi
Ben sen oldum.