Öyle yaşamalısın ki ölünce mezarcı bile üzülsün. -Mark Twain |
|
||||||||||
|
Usul usul akıyordu gözyaşları Soğuktu hava üşüyordu besbelli Kırılmış ümitleriyle kan revan içindeydi avuçları Bir soğuk rüzgar esiyordu o kahreden gecede İnce ince yağmur vardı kimsesiz kalmış caddelerde Bu derin sessizlik, acı bir çığlıktı duymayı bilenlere Bir kadın sessizce ağlıyordu gözlerimin önünde Tükenmişti hayatı bitmişti dermanı Tutmuyordu bir zamanlar sevgiyle kavradığı kolları Kalbi paramparça gözleri kan çanağı Bir kadın diz çökmüş ağlıyordu sevdiğinin mezarı önünde
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Yasemin Doğrubakar, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |