Bilge kişi her şeye şaşan kişidir. -Andre Gide |
|
||||||||||
|
Kalbim ağlarken yüzüm gülüyordu. Hayır diyemediğim tek şeydi gülümsemek. Aşk tekrar uyandırdı içimdeki gözyaşını… Hayat o kadar acımasız ki. İnsan kendini çaresiz hissettiğin de kendine içi yanar mı? Benim yanıyor. Kendime acıyorum. Kendimi, acımı düşündükçe kendim için ağlıyorum. En çok sevdiği acıtırmış ya insanın canını. Hani dünyası, hayatı dediği varlık onu istemeden de olsa üzdüğünde kendi içi yanar ya. İşte öyle yanıyor içim. YANİ KENDİME ACIYORUM BUGÜNLERDE Hatalı olmadığın halde onun sana sırtını dönmesi ne kötü. Gönül kırmak bir insanın bazen bütün gününü, gücünü hatta günlerini alabiliyor. Başkalarına verdiğimiz kadar bize değer verenlere de biraz zaman ayırıp onların kıymetli olduklarını hissettirmek çok mu zor? Oysa senin bir damla gibi gördüğün ben; senin dünyanda bir deryaydım. Hani hep derdim ya sana etrafındaki güllere bakmaktan ayağının dibindeki kır çiçeğinin ne zaman farkına varacak ve ona gerektiği değeri vereceksin diye… Ruhum belki de bu gün bir parçasını kaybettiğini fark etti artık. Aşk denilen lanetin verdiği acı aklıma tekrar düşüverdi. Gözlerin gözlerime değince sessiz çığlıklarımı duymuştun. Yaşadığım yılları lanetlemiştim bütün gücümle. Her sabah uyandığımda bana sırt çevirmenden “bugün seni sevmeyeceğim”diyorum. Ama gözlerine baktığımda yine yenik düşüyorum sevdama. Unuttum çoktan yaşananları, gülümsemekle telafi ettim acımı. Gülüşlerim; dipsiz bir kuyu kadar derindir artık. Ben sana ömrümü, gücümü gençliğimi, hayatımı adamıştım. Marifet mi? Hayır değil. Çok içten yaptım bunu. Çok sevdim seni. Ama keşke incinmeyecek sandığın yüreğime dokunabilseydin. Keşke… Keşke kalabilseydim..Keşke her şey aynı kalsa değişmese güzel olan hiç bir şey...Sessizce kabuğuna çekilmek kalmasa insana...Yapabilecek bir şeyleri olsa oturup düşünüp ağlamaktan başka.. Elini uzattığında ulaşıverse sevdiği her şeye...Yüreği yanmasa derinden geceleri uykuya hoş çakal;sonra beklerim demese... Yanı başında omzuna yaslandığı insan keşke hiç gitmese yada onu gitmeye mahkum etmese.... HER HATA BİR DERS;NE HATA BİTER NE DERS!!! SELMA BİRCAN)))))))
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © SELMA BİRCAN, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |