Sevgimiz ilahî Anzer Balıydı,
Sayende acımsı tatlara kaldı.
Itırlı bahçemiz çiçek doluydu,
İhanet kokulu otlara kaldı.

Elâ gözlerine gönlüm darılmış,
Akrepli yılanlı hüzne sarılmış
Yüreğin yelesiz, beli kırılmış,
Uyuzca kişneyen atlara kaldı.

Gönül okulunda ömür çürüttüm.
Sabrımın taşında yağmur kuruttum.
Zemzem suyu ile yudum arıttım,
Sevgimin derisi bitlere kaldı.

Köpeğe maskara kocamış kurtlar,
Yiğidi öldürür, sırlanan dertler.
Aslana sığınak yaptığın yurtlar,
Çenesi salyalı itlere kaldı.

Düşmanla barışmam, sana söz dedin,
Gizlice barıştın, yemin ödedin.
Bin dua edilen gönül mabedin,
İmansız kitapsız putlara kaldı.

Mehmet Nacar