Yaşamak ne güzel şey be kardeşim. -Nâzım Hikmet |
|
||||||||||
|
Gözümün önünde içten köprüler, zamansa beynimde. Tüm o samimi pis yalanlar,yaşananlar... Dürüst balonlar da patlar,boyalı tırnakların tenime batar. Üzgün yıpranmış ruhlar, yardım et bana, yıkma, bunlar pis oyunlar. Ellerimden çamur akar,yoldan çıkmış olsam da gözüm doğru ya bakar. Aldırış göstermedik, uçtu gitti, yazık oldu derleyemedik. Senin açtığın musluklar, akar gelir beni boğar. Kaç kere pes dedik,lafta kaldı pes etmedik! Bu satırlar hatıralarda kalacak, biri gelip okuyup yakacak.Gitarından çıkan sesler sadece benim kulaklarımda çınlayacak. Kaçacak yer kalmadı ki dünya küçük. Sen rahat uyu Allah büyük. Senden kalan kokular, camı açsam gelir odama dolar. Mezarımda bile ayaz eser,kim bu cinayetin faili? sor, çok etrafına bakma su yolunu bulur!.... İpler sıkıydı kurtulamadık biz, kaçmak istesek de tutunacak dal yoktu, yahut bulamadık bir iz. Öyle bir yerdeyim ki çok karanlık, sen de yoksun hava bulanık. Hangisi yalandı sözlerin sen seç, doğru yada yanlış bir tarafa geç. Geç karşıma adam akıllı bir söz et. Tek sözünün, bir senelik hatırı var, karar ver er yada geç. Bir salıncakta sallanıyoruz, ipler boynumuzda çok sallanırsak, karanlık yolun sonunda. Bir başlık ekle bu dramaya, köprüyü geçtik, sıra mülakatta. Her şey sıfır la başlıyor, büyüdükçe anlam kazanıyor. En anlaşılmaz olanlar, anlaşılmaz onunca anlaşılmaya başlıyor. Ve zaman bir yerlere, birilerine geç kalınca kıymete biniyor. Günde kaç mutlu ölüm yaşanıyor? Ritimler hızlanmaya başlıyor.... Notalar dile geliyor... Kulaklaımda yankılanan ses beynimi iki ye ayırmakta. Anlıyorum.... bir de öğrenebilsem anladığımı. Çok geç kalanların gölgesi sadece karanlık diğil, beraberinde kaybedişte getiriyor. Asla sevmedim diyemem, bir kez oldu göz ardı edemem. Tellerinden korkan bi gitarist benim anladığım. Sesi güzel bir korkak.Çok bilen bi ahmak! Çözemedim bunu çünki. Böylesi daha iyi. Sobelenmiş bir saklanansın, bulunmaktan çok korkan. Korkuyorum adının anlamı anlayamayacağım kadar büyüdü içimde. Tek tek geçiyor saniyeler. Her biri diğerlerinden kötü. Ayıp konuşmaktan alamıyoum kendimi.. zorluğunda kıyasıya seninle boğuşuyorum. Altı üstü bir .Gitarına küs bi gitarist benimkisi. Asla olmamış olması korkusuyya geçen yıllarımdan başka anlamlar çıkarmakta karalı..durdur artık.Örme saçlarını kıvrımları canımı yakıyor.Tarama onları bi şekile girmeye zorlanmaları bana ağır geliyor.!!!
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © uFuK, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |