Pazar…

Günlerden bir gün demeyin, önemli gün.

Tatil günü.

Memursanız tatilin ikinci günü. İşçiyseniz birinci ve

son günü.

Değerlendirmek gerek.

Nasılı önemli???

Akşama kadar uzanıp yatmak var.

Kumandanın kölesi olup kanaldan kanala savrulmak

var.

Evin yeni yıkanmış perdelerini bin naz ederek takmak var.

Bana göre pazar yapılabilecek en can sıkan şey:

Perde takmak.

Güneşlik diye adlandırılanı takmak pek o kadar zor

değil,.çünkü bu çeşidinin

Perde düğmeleri az oluyor, işlem çabuk bitiyor.

Ya tül perde takmak?

O ne zor iş Yarabbi?

Akşama kadar inşaatta kürek sallasam ,tarlada pancar

söksem bu kadar

zoruma gitmez. Korniş denilen tavana asılı şeye tak

tak bitmiyor,bunun düğmeleri

Çok.Ben şahsen bunları takarken beş mola

veriyorum,mola arasında çay falan içiyorum.

Bir camlık perdede sanırım bin beş yüz kadar

varlar.Bu perdeyi takacak olanda,inanılmaz bir

dayanma gücü ve sabır olacak.Bu meziyetleri

taşımayanlar sakın tül perde takma girişimine

girişmesin.Ben birinde kolaylık olsun diye hepsıni

takmaktan tasarruf edeyim dedim,bir

taktım beş takmadım.Kısa sürede bitirdim bu zor

işi,bitirdim bitirmesine ama fark etmez

sandığım hanım yeni baştan takılacak bunlar demesin

mi? Anlayacağınız bu işten

kaytarmanın imkanı da yok.Mecburen

bitireceksiniz.Ya bitecek ya bitecek meselesi yani.

Güne perde takmakla başlamışsanız, artık gününüz

bunla sona erecektir.Akşama ancak

bitecektir mesainiz.

Siz siz olun perdelerin yıkanacağı günü önceden

kestirin.O gün hangi mazereti bulabilirseniz

bulun hangi yalanı uyduracaksanız uydurun ve bu

dünyanın en zor işinden sıyrılın.

Size bu aklı veren ben,bu işten bir defasında ancak

sıyrılabilmiştim.

Hanım,benim sandık kurulu başkanlığı yaptığım bir

günde perde yıkama gafletinde bulunmuş.

İyi ki bulunmuş.

O pazar gününün hayatımda müstesna bir yeri vardır.

O günü andıkça bir tebessüm yayılır yüzüme perde perde.