Şiir sarhoşluğu:1

Esen rüzgarın bedende bıraktığı ürperti, taze dudaklarını sunuşun zamanın delikanlı yanlarına, bacak aralarında bir karıncalanma, bir kadeh şarap kızılında dağılan dudakların/rujun, ve elinin kendiliğinden saçlarına gidişini anımsarsın bir şiir okurken. Sahiden uzar bacakların!

Tenhada bir köpek havlar durduk yerde, Atilla İlhan ile sokaklar ıssız ve kahbe. Namludan fırlamış bir mermi gibi dirilir soğuğa kesmiş bedenin. Ürperirsin içine giren-ler ile.

Dünya dizelerin elinde ve kimse kimseyi böyle incitmemiştir daha önce.

Durduk yere yakarsın sigarayı, canın biraz meze biraz allah ne verdiyse ister gün ortası... Alıp başını gitmek, eski dar bir sokağın kuytusuna gizlenmek istersin

Hani vaktiyle saklantığın kuytuya, bir gece; yüreğin bir hayırsız elinde.

Dalıp gittiğin o deniz ve soluk bir kaldırım izi gibidir geçmişin ellerinden kurtulan sis.